साधनाविषयक चौकट

• कळकळ (तळमळ) असेल, तर भगवंताशी बोलता येते !
  अधिकोषाच्‍या एका अधिकार्‍याने मुंबईच्‍या अधिकोषातून सोलापूरच्‍या अधिकोषात दूरभाष (टेलिफोन) केला. सोलापूरच्‍या अधिकोषातील अधिकार्‍याने श्रीमहाराजांना (ब्रह्मचैतन्‍य गोंदवलेकर महाराज यांना) नमस्‍कार सांगितला.
• योगी होण्‍याची पात्रता कुणामध्‍ये येते ?
  संकल्‍पाच्‍या संन्‍यासाने, म्‍हणजे संकल्‍पाचा त्‍याग केल्‍यानेच केवळ योगी होण्‍याची पात्रता येत असते. ‘हे हवे, हे नको’, याचे नाव संकल्‍प ! ‘हे घडले पाहिजे, हे घडता कामा नये’, याचे नाव संकल्‍प ! असे हे हवे-नको ज्‍याच्‍या अंतःकरणातून..
• ‘केवळ सुख असावे, दुःख नको’, हे मागणे सयुक्‍तिक नाही !
  छायाचित्रे काढणारा एक माणूस श्रीमहाराजांच्‍या दर्शनास आला. तो म्‍हणाला, ‘घरी सर्व क्षेम आहे. सध्‍या काही दुःख नाही. मागणे एवढेच आहे की, यापुढे प्रपंचात कुठल्‍याही तर्‍हेचे दुःख येऊ नये.
• अनुसंधान हा देहस्‍वभावच व्‍हावा !
  ‘स्‍त्रियांना अनुसंधान म्‍हणजे काय, ते लक्षात ठेवणे अगदी सुलभ आहे. कुलीन स्‍त्रीचे लक्ष सदा पदराकडे असते. कितीही घाई असली, कितीही मुले अंगावर खेळत असली, तरी बाईचे पदराकडे कधी दुर्लक्ष होत नाही. पदराकडे लक्ष ठेवणे, हा तिचा देहस्‍वभावच होऊन बसतो.