‘‘सेवा झाल्यावर आपल्या अंतर्मनात समाधान झाले का ?’, हे पहावे. ते होईपर्यंत सुधारणा करत रहाव्यात. ‘अंतर्मनात समाधान झाले’, असे वाटले, तर ‘ती सेवा परिपूर्ण झाली. नाहीतर ती परिपूर्ण नाही झाली’, असे लक्षात घ्यावे.’’
‘अध्यात्म, संगीत आणि भक्ती या अजोड संगमावरील मानवी शिल्पे काही निवडक व्यक्तींच्या रूपात आपल्या सभोवती वावरत असतात. याची जाणीव होऊन त्यांच्या परिस स्पर्शाने पुनीत होण्याचे भाग्य मला या जन्मी लाभले. अशा दुर्मिळ व्यक्तींपैकी एक, म्हणजे पू. (कै.) रत्नाकर मराठे !
‘मला ‘साधनेमध्ये स्थिर रहायला हवे. साधना अंतर्मनापासून सातत्याने व्हावी’, असे वाटते; परंतु कधी कधी माझी बहिर्मुखता असते.
मी रुग्णालयात असतांना आणि आश्रमात आल्यावर माझे नातेवाईक किंवा साधक मला भेटायला आल्यावर सांगत, ‘‘तुमच्याकडे पाहून तुमचे नुकतेच शस्त्रकर्म झाले आहे’, असे वाटत नाही. तुमचा चेहरा आनंदी दिसत आहे.
साधक करत असलेले पंचतत्त्वांचे नामजप, उच्च देवतांचे नामजप, तसेच ‘शून्य, महाशून्य, निर्गुण आणि ॐ’, हे निर्गुण स्तराचे नामजप त्यांना सिद्ध झाल्यासारखेच आहेत.
आई या कालावधीत नामजपादी उपाय आणि भावजागृतीचे प्रयत्न करत असे अन् श्रीसत्‌शक्ति (सौ.) सिंगबाळ यांच्या वाणीतील सत्संग ऐकत असे. ती शस्त्रकर्म होण्याच्या आधी आणि नंतरही नामजपादी उपाय पूर्ण करत होती. त्यामुळे ‘तिला परिस्थितीला सामोरे जाण्यासाठी ऊर्जा मिळत आहे’, असे मला वाटले.
सद्गुरु स्वातीताईंनी कोल्हापूर सेवाकेंद्रामध्ये गणेशपूजन केले. तेव्हा सेवाकेंद्रातील वातावरण अतिशय आनंदी आणि चैतन्यदायी झाले होते. तेव्हा मला सद्गुरु स्वातीताईंमध्ये साक्षात् श्री महालक्ष्मीदेवीचे दर्शन झाले.
आबांना धर्माविषयी पुष्कळ प्रेम होते. वर्ष १९९२ मध्ये बाबरीचा ढाचा पाडण्यासाठी, तसेच त्या जागी श्रीराममंदिर उभारण्यासाठी झालेल्या आंदोलनाच्या वेळी आबांची सरकारी नोकरी असूनही ते अयोध्येला गेले होते.
चैत्र कृष्ण द्वितीया (१५.४.२०२५) या दिवशी दापोली, रत्नागिरी येथील चि. शिवांश सागर तेरेकर याचा पहिला वाढदिवस आहे. त्यानिमित्त त्याची गुणवैशिष्ट्ये लवकरच प्रसिद्ध करत आहोत.
आपण देवाला साहाय्यासाठी रात्रं-दिवस कधीही हाक मारतो, आपल्याला देवासारखे व्हायचे आहे, म्हणजे रात्रं-दिवस सेवा करायला हवी !