भारतातून पाकमध्‍ये ६ नद्या (रावी, व्‍यास, सतलज, सिंधु, झेलम आणि चिनाब या नद्या) वहातात. त्‍या नद्यांच्‍या पाण्‍यावर भारताचा हक्‍क आहे. तरीही आपण पाकला नद्यांचे ८० टक्‍के पाणी दिले. हे पाणी आपण वर्ष १९६० च्‍या भारत-पाकमधील ‘सिंधु नदी पाणी वाटप करारा’नुसार देतो.
‘पाकिस्‍तानमध्‍ये महागाई कल्‍पनेच्‍या पलीकडे गेली आहे. यामागे कारण, म्‍हणजे पाकिस्‍तानी रुपयाचे डॉलर्सच्‍या तुलनेत मोठे अवमूल्‍यन झालेले आहे.’
चीनच्‍या स्‍टॉक मार्केटमध्‍ये सध्‍या अंत्‍यविधी व्‍यवस्‍थापन करणार्‍या आस्‍थापनांचे शेअर्सचे भाव वधारले आहेत. यावरून चीनमध्‍ये कोरोना महामारीच्‍या लाटेचे गांभीर्य लक्षात येते.
भारताची अर्थव्‍यवस्‍था इतर देशांपेक्षा निश्‍चितच सक्षम बनली आहे. इंग्‍लंडला मागे टाकून ५ व्‍या स्‍थानावर भरारी घेणारा भारत येत्‍या काळात जपान आणि जर्मनीला मागे टाकत नवी भरारी घेऊ शकतो. ही परिस्‍थिती भारताला सातत्‍याने न्‍यून लेखणार्‍या चीनला आत्‍मपरीक्षण करायला लावणारी आहे.
युरोपियन महासंघाने रशियाकडून भारताने आयात केलेल्‍या तेलाच्‍या ६ पट अधिक तेल आयात केले. ५० अब्‍ज युरोचा (४ सहस्र ३८७ कोटी रुपयांचा) गॅस, कोळसा आयात केला. ही परिस्‍थिती असतांनाही भारताने रशियाकडून आयात केलेल्‍या तेलासंबंधी युरोपचा आक्षेप ही ढोंगीपणाची परिसीमा !