बांगलादेशाच्या अंतरिम सरकारचे मुख्‍य सल्लागार महंमद युनूस यांना उद्देशून ते म्‍हणाले, ‘‘अल्‍पसंख्‍यांकांवरील दडपशाही आणि मानवी हक्‍कांचे उल्लंघन हे आपल्‍या सामूहिक विवेकावरील आक्रमण आहे.
केवळ स्वीकृती देऊन चालणार नाही, तर यापुढे एकाही हिंदूवर आक्रमण होणार नाही, अशा प्रकारे हिंदूंना संरक्षण देऊन पीडितांना हानीभरपाईही दिली गेली पाहिजे ! यासाठी भारताने दबाव निर्माण करणे आवश्यक !
युनूस यांच्या या विधानावर कोण विश्‍वास ठेवणार ? अशा प्रकारची खोटी विधाने करणार्‍यांसमवेत भारताने चर्चा करण्यापेक्षा या देशावर सैन्य कारवाई करणेच आवश्यक आहे !
रशिया-युक्रेन युद्धामुळे १२५ देश पीडित झाले आहेत. युद्धामुळे विकसनशील देशांना महागाई, अन्न, इंधन आणि खतांच्या चढ्या किमतींचा सामना करावा लागत आहे. गेल्या काही आठवडे मी युरोपीय नेत्यांनाही याविषयी बोलतांना पाहिले आहे.
हिंदूंवर होणार्‍या अत्याचारांचे सूत्र उपस्थित करणार
बांगलादेशाच्या अधःपतनाला प्रारंभ ! वर्ष १९७१ पूर्वी याच पाकिस्तान्यांनी बांगलादेशात ३० लाख लोकांची हत्या, तर लक्षावधी महिलांवर बलात्कार केला होता, या इतिहासाकडे दुर्लक्ष करणार्‍या बांगलादेशात पुन्हा असेच घडले, तर आश्‍चर्य वाटू नये !
सीरियामधील परिस्थितीवर आमचे बारीक लक्ष आहे. सीरियात ९० भारतीय नागरिक आहेत. ज्यांपैकी १४ जण संयुक्त राष्ट्रांच्या विविध संघटनांसाठी काम करत आहेत. नागरिकांच्या सुरक्षेला आमचे सर्वोच्च प्राधान्य असेल.
भारताच्या संसदेत अशी चिंता अद्याप व्यक्त करण्यात आलेली नाही, तसेच तेथील हिंदूंचे रक्षण करण्याच्या संदर्भात पावले उचलण्याचेही प्रयत्न अद्याप दिसून आलेले नाही, हे लक्षात घ्या !
आधीच्या सरकारांनी ‘शांतीची कबुतरे’ उडवण्याचेच काम केले. त्याच्या पलीकडे जाऊन ‘राष्ट्रासाठी काही तरी करायला हवे’, ‘अरे’ला ‘कारे’ म्हणायला हवे, हेच मुळात कुणी कार्यवाहीत आणले नाही. त्यामुळे ‘कुणीही यावे आणि भारताला टपली मारून जावे’, अशी गत देशाची झाली होती.
