देशातील प्रत्‍येक ठिकाणी अशा प्रकारचे तात्‍काळ सर्वेक्षण करून त्‍याचा अहवाल जनतेसमोर ठेवल्‍यास जगाला सत्‍य परिस्‍थिती समजेल आणि हिंदूंवर झालेल्‍या आक्रमणाचा इतिहास समोर येईल !
बांगलादेशातील मुसलमानेतर लोकसंख्‍या उद़्‍भवलेल्‍या कोणत्‍याही अंतर्गत राजकीय आणि प्रशासकीय अस्‍थिरतेसाठी गंभीरपणे फसले. बांगलादेशातील अल्‍पसंख्‍यांकांना आधार देणे, ही काळाची मागणी आहे.
केंद्र सरकारने या प्रश्नाचा सोक्षमोक्ष लावावा आणि आर्य अन् द्रविड या वादात हिंदूंची होणारी फूट अयोग्य आहे, हे दक्षिणात्य जनतेच्या लक्षात आणून द्यावे.
वर्ष १९३३ मध्ये पू. डॉ. हेडगेवार पुन्हा मुंबईत आले. सर्वांना भगव्या ध्वजासमोर उभे करून त्यांनी संघाची प्रतिज्ञा दिली. अशा प्रकारे वर्ष १९३३ मध्ये मुंबईत राष्ट्रीय स्वयंसेवक संघाची शाखा चालू झाली.
आम्‍ही कोणत्‍याही राजकीय पक्षाला थेट पाठिंबा देणार नाही. समाजाला गृहित धरून एकगठ्ठा मतांचा घोडेबाजार खपवून घेतला जाणार नाही.
जो इतिहास आहे, तोच के.के. महंमद सांगत आहेत; मात्र धर्मांध मुसलमान जाणीवपूर्वक तो नाकारत आहेत. असे लोक हिंदूशी कधीतरी बंधूभावाने वागू शकतील का ? भारतात अशी एकतर्फी धर्मनिरपेक्षता कधीतरी राहू शकते का ?
हिंदूंचे बलीदान हे मानवी इतिहासातील सर्वांत मोठे धार्मिक नरसंहाराचे उदाहरण होय. हिंदूंचा हा नरसंहार ज्यूंच्या नरसंहारापेक्षा २ सहस्र पटींनी अधिक आहे.
हिंदु सेनेची अजमेर (राजस्थान) जिल्हा न्यायालयात याचिका !
आज शिक्षण हे उपजीविकेचे साधन झाले आहे; पण कित्येक जण शिक्षण एका विषयाचे घेऊन पदवीधर होतात आणि धंदा तिसराच करतात. खरे तर आजच्या शिक्षणाने गुंड घडवण्याचेच काम हाती घेतले आहे. अल्प शिकलेल्यांत मोठे गुंड क्वचित् सापडतील.
‘आध्यात्मिकदृष्ट्या मोठे होणे’, हे जीवनाचे ध्येय होते. ‘तृप्तता’ हा जीवनाचा आधार होता. ‘श्रद्धा’ हा विचारांचा पाया होता. ‘ईश्वरनिष्ठा’ ही मनाची बैठक होती. ‘भूतदया’ हे भांडवल होते.