संस्कृत भाषेचे सौंदर्य : मूर्खाला केलेला उपदेश त्याच्या कोपाला कारण होणे
मूर्खाला केलेला उपदेश हा त्याच्या कोपाला कारण होतो, शांततेला नाही. सापाला दूध पाजले, तर त्याचे विष होते. मूर्खाला उपदेश करूनसुद्धा उपयोग नसतो.
मूर्खाला केलेला उपदेश हा त्याच्या कोपाला कारण होतो, शांततेला नाही. सापाला दूध पाजले, तर त्याचे विष होते. मूर्खाला उपदेश करूनसुद्धा उपयोग नसतो.
पर्वतांसारख्या दुर्गमस्थानी वनचरांसह भ्रमण करणे बरे; पण मूर्खांचा सहवास, देवाधिदेव इंद्राच्या महालात घडला तरी तो बरा नव्हे.
वाळू पिळून प्रयत्नाने त्यातून तेलही काढता येऊ शकेल, तहानेने व्याकूळ झालेला मृगजळातील पाणी पिऊ शकेल, कदाचित् (वनात) भटकून सशाचे कान मिळू शकेल…
मूर्खाने मूर्खाला पाहिले, तर तो चंदनापेक्षा थंड होतो; पण त्याने विद्वानाला पाहिले, तर ‘हा आपल्या बापाचा खुनी आहे’, असे मानून त्याच्याकडे पहातो. शहाण्यांचा द्वेष करणे, हा तर मूर्खाचा स्वभाव आहे.
दुस्तर सागराला तरून जाण्यासाठी नौका, अंधःकारातून जाण्यासाठी दिवा, वारा नसतांना पंखा, हत्तीचा मद शांत करण्यासाठी अंकुश इत्यादी उपाय ब्रह्मदेवाने निर्माण केले….
भागवत पुराणाच्या महाप्रकल्पासाठी हिंदु अध्ययन केंद्र आणि संस्कृत विभाग विशेष योगदान देणार आहेत तसेच ‘मंदिर व्यवस्थापना’चा अभ्यासक्रम विकसित करण्यात येणार आहे.
विशेष म्हणजे काँग्रेसचे आमदार जुबैर खान आणि अपक्ष आमदार युनूस खान यांचा यात समावेश आहे.
मनुष्येतर प्राण्यात स्त्रियांमध्ये न शिकताच चातुर्य दिसून येते, तर ज्यांना शिक्षण मिळाले आहे, अशा स्त्रियांविषयी काय बोलावे ?
ताकाच्या संगतीने दूध नासते. त्याचे गुणांतर आणि रूपांतर होते. त्याप्रमाणे दुष्टाच्या अणूएवढ्या संगतीनेसुद्धा मोठ्या सद्गुणाचा नाश होतो.
दुर्जनदूषितमनसां पुंसां सुजनेऽपि नास्ति विश्वासः।
दुग्धेन दग्धवदनस्तक्रं फूत्कृत्य पामरः पिबति॥
अर्थ : दुर्जनाच्या अनुभवाने माणसाचे मन दूषित झाले की, त्याचा सज्जनावरचा विश्वाससुद्धा उडतो. दुधाने तोंड पोळले की, माणूस ताकसुद्धा फुंकून पितो.