न्‍यायमूर्ती म्‍हणाले, ‘गीता धर्मनिरपेक्षता, नैतिकता, संस्‍कृती आणि विज्ञान हे तटस्‍थपणे शिकवते. त्‍याला धर्माचे रूप देण्‍याएवढे मर्यादित स्‍वरूप देणे चुकीचे ठरेल. गीता शिकवणे, हा धार्मिक पक्षपात नाही. यात कुठलेही धर्मनिरपेक्षतेचे उल्लंघन होत नाही.’
हिंदुस्‍थानला युद्धात पराभूत करणे शक्‍य नाही, असे म्हटल्यावर त्‍यांनी रणनीती पालटली. आता त्‍यांची नवीन रणनीती आहे ती म्हणजे हळूहळू प्रत्‍येक भागात मुसलमान लोकसंख्‍या वाढवायची.
‘हिंदुत्‍व’ हेच राष्‍ट्रीयत्‍व असून हिंदु समाज त्‍यापासून दूर गेला, तर हिंदुस्‍थानचे आणि हिंदूंचे अस्‍तित्‍व जगात रहाणार नाही, हे जाणा !
केवळ मुसलमान विद्यार्थ्यांमध्ये जागृती करण्यामागे नेमका काय उद्देश होता ? या प्रकरणी माध्यमिक शिक्षणाधिकार्‍यांची चौकशी करून त्यांच्यावर कारवाई झाली पाहिजे.
शिक्षणक्षेत्रात अन्य ठिकाणी असे होत नाही ना ? याचीही चौकशी व्हायला हवी !
आपण प्राथमिक शाळेत ‘पायथागोरस’ आणि ‘आर्किमिडीस’ यांच्याविषयी शिकतो; परंतु भारतीय पार्श्वभूमी असलेले त्याच दर्जाचे गणितज्ञ आपल्यापैकी बहुतांश जणांना ठाऊक नाहीत.
राष्‍ट्रीय बाल अधिकार संरक्षण आयोगाने शिक्षण हक्‍क कायद्याचे पालन न केल्‍यामुळे सरकारी अनुदानित मदरसे बंद करण्‍याची शिफारस केली होती. या शिफारसीला सर्वोच्‍च न्‍यायालयाने स्‍थगिती दिली आहे.
अल्पवयीन मुलांनी अत्याचार करणे, तसेच युवकाने चोरी करणे, ही मुलांची स्थिती म्हणजे मेकॉलेप्रणित शिक्षणप्रणालीचा दुष्परिणाम !
हिंदूंच्‍या लक्षात यायला हवे की, दुर्बल रहाणे, हा अपराध आहे. आपण दुर्बल, असंघटित आहोत, याचा अर्थ आपण अत्‍याचाराला निमंत्रण देत आहोत.
‘गीता शाळेत शिकवणार’, असे म्हटल्यावर शिक्षणाचे भगवेकरण झाल्याची आरोळी ठोकणारे निधर्मी आणि साम्यवादी आता कुठल्या बिळात जाऊन बसले आहेत ? एकाही प्रसारमाध्यमातून या शिक्षणाच्या हिरवेकरणाचे वृत्त दिले जात नाही, हे लक्षात घ्या !