मस्साजोगचे सरपंच संतोष देशमुख यांच्या हत्येच्या पार्श्वभूमीवर बीडमध्ये सर्वपक्षीय मोर्चा !
राज्यात लोकप्रतिनिधींच्या होणार्या हत्या, हे पोलीस प्रशासनाच्या अकार्यक्षमतेचे द्योतक !
राज्यात लोकप्रतिनिधींच्या होणार्या हत्या, हे पोलीस प्रशासनाच्या अकार्यक्षमतेचे द्योतक !
भाजपचे आमदार सुरेश धस यांनी एका मोठ्या घोटाळ्याचा खुलासा केला आहे. बीडच्या टेंभूर्णी गावातील एकाच व्यक्तीच्या नावावर ९ अब्ज रुपयांचे व्यवहार झाल्याचा दावा सुरेश धस यांनी २७ डिसेंबर या दिवशी केला.
माजी पंतप्रधान मनमोहन सिंह यांच्यावर २८ डिसेंबरच्या सकाळी साडेअकराच्या सुमारास येथील निगम बोधघाटावर शासकीय इतमामात अंत्यसंस्कार करण्यात आले. तीनही सैन्यांकडून त्यांना सलामी देण्यात आली.
वडाळा भागात रहाणार्या तन्मय केणी (वय २७ वर्षे) याने सेक्स रॅकेटच्या प्रकरणात अडकल्याने आत्महत्या केली आहे. पोलिसांनी त्याला सेक्स रॅकेट प्रकरणात चौकशीला बोलावले होते; पण तो घाबरलेला असल्याने पोलीस ठाण्यातून पळून गेला आणि नंतर त्याने आत्महत्या केली.
‘१३.१२.२०२४ या दिवशी रात्री ८.२० वाजता पू. (श्रीमती) शेऊबाई लोखंडे यांनी देहत्याग केला. १४.१२.२०२४ या दिवशी त्यांचे अंत्यदर्शन घेतांना मला सूक्ष्मातून पुढील सूत्रे जाणवली.
‘काही दिवसांपूर्वी मला पंढरपूर येथे जाण्याची संधी मिळाली. ‘मला पंढरपूरला जायचे आहे’, हे कळल्यावर मला पुष्कळ आनंद झाला. ‘मला कधी एकदा विठ्ठलाचे दर्शन होईल ? मला कधी विठ्ठल भेटेल ?’, अशी आतुरता माझ्या मनात निर्माण झाली.
‘आयुर्वेद’ या भारतीय वैद्यकशास्त्राचे महत्त्व पाश्चात्त्यांना समजले आहे; म्हणून ते आयुर्वेदीय औषधांचे ‘पेटंट’ घेऊ पहातात. दुर्दैवाने भारतियांना आयुर्वेदाचे महत्त्व वाटत नाही ! ‘ॲलोपॅथी’त नव्हे, तर आयुर्वेदात रोग मुळापासून नष्ट करण्याची क्षमता आहे. यासाठी आयुर्वेद अनुसरा !
‘मला २ वर्षांपासून पोटात ‘गॅस’ होणे, पोटात गुडगुड आवाज होणे आणि नंतर शौचास जावे लागणे’, असा त्रास होत होता. त्यासाठी मी ॲलोपॅथीची आणि आयुर्वेदिय औषधे घेतली. मी औषधे घेत असतांना माझा त्रास थोड्या प्रमाणात न्यून होत असे…
‘एप्रिल ते जून २०२४ या ३ मासांच्या कालावधीत माझ्या रक्तातील साखर वाढल्यामुळे मी औषधोपचारासाठी पुणे येथे माझ्या मुलाकडे रहात होते. तेथील आधुनिक वैद्यांनी मला औषधे देऊन ८ दिवसांनी बोलावले.
‘वर्ष २००५ मध्ये रामनाथी, गोवा येथील सनातनच्या आश्रमाचे बांधकाम पूर्ण झाले. साधारणतः वर्ष २००६ मध्ये आम्ही रामनाथी आश्रमात कायमचे रहाण्यासाठी आलो. सच्चिदानंद परब्रह्म डॉ. आठवले ज्या खोलीत रहायचे, तेथे एक विशिष्ट प्रकारचा सुगंध येत असे.