‘गुरुशक्ति-प्रदान’ सोहळ्याच्या शेवटी स्वतःची आत्मज्योत प्रज्वलित होण्यासंबंधीची तळमळ निर्माण होणे आणि त्या वेळी परात्पर गुरु डॉक्टरांनी हातातील दिव्याने आत्मज्योत प्रज्वलित केल्याचे जाणवणे
गुरुपूजन चालू असतांना सभागृहातील सर्वच साधकांना गुरुपरंपरेतील संतांच्या छायाचित्रांमध्ये जिवंतपणा जाणवला.
कोल्हापूर सेवाकेंद्रात गुरुपादुका आणि ‘श्रीं’ यंत्र यांचे पूजन झाल्यानंतर काही दिवसांनी मी ध्यानमंदिरात नामजप करण्यासाठी बसले होते.
रामनाथी (गोवा) येथील सनातन आश्रमात असतांना मी दैनिक ‘सनातन प्रभात’चे कार्यालय, ग्रंथ-विभाग आणि कला (प्रसारसाहित्य) विभाग यांमध्ये संकलनाशी संबंधित सेवा केली होती.
कोरोनाच्या पार्श्‍वभूमीवर २२ मार्चला देशव्यापी ‘जनता कर्फ्यु’ पाळण्यात आला. त्यानंतर कोरोनाचा प्रादुर्भाव रोखण्यासाठी लगेचच दळणवळण बंदी लागू करण्यात आल्याने सर्वत्रचे जनजीवन ठप्प झाले.
५.६.२०२० (वटपौर्णिमा) या दिवशी आमच्या लग्नाचा वाढदिवस झाला. मी लग्नाच्या वाढदिवसानिमित्त पती श्री. अविनाश यांना पुढील काव्यस्वरूपात शुभेच्छा देऊन ‘जीवनाचे सार्थक कसे करायचे ?’, याविषयी काही सूत्रे सांगितली.
शिष्य वाट पहातो, चातकाप्रमाणे गुरुपौर्णिमेची ।
तगमग असे त्याला गुरूंप्रती, कृतज्ञता व्यक्त करण्याची ॥ १ ॥
असे अनेक क्षण मज भाग्याने मिळाले । कृतज्ञतेचे अश्रू नयनी माझ्या दाटले ॥
क्षण असे अमूल्य हे । गुरुराया, मनी माझ्या ठसू दे ।
‘२६.२.२०२० या दिवशी मी सनातनच्या रामनाथी (गोवा) येथील ध्यानमंदिरात डोळे मिटून बसल्यावर मला परात्पर गुरु डॉ. आठवले यांच्या पादुका पांढर्‍या रंगाच्या दिसल्या. नंतर ‘परात्पर गुरु डॉक्टर पांढर्‍या कपड्यात सूक्ष्मातून आले आहेत’, असे मला जाणवले.
सनातनच्या गोवा येथील रामनाथी आश्रमात जून २०१५ मध्ये पू. नंदूदादा कसरेकर आले होते. २६.६.२०१५ या दिवशी डॉ. दुर्गेश सामंत यांनी पू. नंदूदादा यांची मुलाखत घेतली. त्या वेळी त्यांच्या समवेत प.पू. बाबांचे भक्त श्री. रवींद्र पेठकर हेही उपस्थित होते. त्यांनी कथन केलेल्या पू. नंदूदादांशी संबंधित अनुभूती येथे दिल्या आहेत.