‘आपल्या स्वतःच्या वतीने ठराविक गोष्टी करण्यासाठी दुसर्‍या व्यक्तीला दिलेले अधिकार पत्र’, म्हणजे ‘पॉवर ऑफ ॲटर्नी.’ यानुसार जी व्यक्ती अधिकार देते, तिला मुख्य व्यक्ती (प्रिन्सिपल), तर ज्यांना अधिकार प्रदान केला जातो, त्याला ‘दलाल’ असे संबोधण्यात येते.
चूल पेट घेत असतांना तिच्यात तांब्याभर पाणी ओतले, तर काय स्थिती होईल ? सकाळी उठल्याउठल्या भरपूर पाणी प्यायल्याने जठराग्नीच्या (पचनशक्तीच्या) संदर्भात असेच होत असते. त्यामुळे सकाळी तहान लागेल तेव्हा थोडे थोडे पाणी प्यावे.’
‘गेल्या काही वर्षांत ‘हॅलोवीन’ नावाचा विदेशी बिनडोकपणा हिंदूंच्या घराघरात शिरत आहे. हाडके, घुबडे, फ्रँकस्तीन, भुते, हडळ आदींचे तोंडवळे, तसेच जळमटे, कोळी घरात लावायचे आणि म्हणायचे ‘हॅपी हॅलोविन !’
अशा प्रकारे लागवड केल्याने कीड दुसर्‍या पिकाकडे आकर्षित होते आणि मुख्य पिकाचे रक्षण होते. मोहरी आणि चवळी ही सापळा (Trap) पिकाची उदाहरणे आहेत.
भेसळ होण्याची वारंवारता थांबत नसेल, तर अशा कुचकामी कारवायांचा काय उपयोग ? भेसळ करणार्‍याने ‘भेसळ करू कि नको ?’, असा १० वेळा विचार करायला हवा, अशी कायद्यात तरतूद असावी.
‘उत्कृष्टता’ हा ध्यास असायला हवा आणि तो सामाजिक, सांस्कृतिक आणि आंतरिक प्रवासाचा हिस्सा बनायला हवा. हे एक नैसर्गिक मूल्य आहे आणि साधनेतही ते उपयुक्त आहे.
‘सध्याची शिक्षणपद्धत अशी झाली आहे की, मुलांना थोर आध्यात्मिक व्यक्तींचे मोठेपण दाखवण्याची सोय राहिली नाही. जीवन मूल्यांविषयी सर्वत्र प्रचंड अज्ञान पसरलेले आहे. या तरुणांना मूलभूत मूल्यांचे शिक्षण देऊन उच्च आदर्श कोण प्रस्थापित करणार आहे ?
येथेच खरे हिंदुत्व जागृत असलेला समाज आहे’, असे वाटले.
व्यष्टी ते समष्टी असा पालट केवळ आणि केवळ श्रीसत्‌शक्ति (सौ.) बिंदा सिंगबाळ यांच्यामुळेच झाला आहे. त्या संदर्भात शिकायला मिळालेली सूत्रे येथे दिली आहे.
‘काही वेळा एखाद्या प्रसंगामुळे साधकांचे विचार अधिक वाढतात आणि बहुतेक वेळा ते अनावश्यक असतात. असे घडल्यास येथे दिल्याप्रमाणे विचार करावा किंवा प्रयत्न करावेत.