‘केवळ सुख असावे, दुःख नको’, हे मागणे सयुक्‍तिक नाही !
छायाचित्रे काढणारा एक माणूस श्रीमहाराजांच्‍या दर्शनास आला. तो म्हणाला, ‘घरी सर्व क्षेम आहे. सध्‍या काही दुःख नाही. मागणे एवढेच आहे की, यापुढे प्रपंचात कुठल्‍याही तर्‍हेचे दुःख येऊ नये.
अनुसंधान हा देहस्‍वभावच व्‍हावा !
‘स्‍त्रियांना अनुसंधान म्हणजे काय, ते लक्षात ठेवणे अगदी सुलभ आहे. कुलीन स्‍त्रीचे लक्ष सदा पदराकडे असते. कितीही घाई असली, कितीही मुले अंगावर खेळत असली, तरी बाईचे पदराकडे कधी दुर्लक्ष होत नाही. पदराकडे लक्ष ठेवणे, हा तिचा देहस्‍वभावच होऊन बसतो.
मासिक पाळीच्या वेळीही मनाच्या स्वास्थ्यासाठी नामजप करणे महत्त्वाचे !
श्रीमहाराजांकडून (ब्रह्मचैतन्य गोंदवलेकर महाराजांकडून) नाम घेऊन एक तरुण बाई मनापासून नामस्मरणाला लागल्या. त्यांची नामामध्ये चांगली प्रगती होऊ लागली. मासिक पाळीच्या वेळी ३ दिवस मात्र त्या नाम घेत नसत. नामावाचून ३ दिवस वाया जातात…
आपल्याला पेलण्यासारखी असेल तेवढीच साधना गुरु सांगतात !
नामाने मनास शाश्वत समाधान निश्चित लाभेल, याची हमी मी घेतो. त्यांनी जे ज्ञान सांगितले ते मलाही सांगता आले असते; पण जो धडा पचनी पडणार नाही तो देण्यात अर्थ काय ? म्हणून तो दिलेला नाही.’
‘जग’ आणि ‘जग’ या शब्दांत केवळ उच्चाराचा भेद आहे. जग जिंकणे म्हणजे काय ?
अलेक्झांडरने जग जिंकले, म्हणजे केवळ दगड-मातीवर सत्ता प्रस्थापित केली; पण ज्याने जीवनकला आत्मसात् केली, जीवनशक्तीवर आपली सत्ता प्रस्थापित केली आणि जो जगण्यातील आनंद मिळवू शकतो, त्यानेच खरे जग जिंकले.
आनंद मिळण्यासाठी साधना करणे आवश्यक !
‘बर्‍याच लोकांना वाटते, ‘विदेशात गेल्यावर आपण सुखी आणि आनंदी होऊ’; मात्र साधना केल्यानंतर जो आनंद मिळतो, तो अन्य कुठेही मिळत नाही. आनंद मिळण्यासाठी साधना करणेच आवश्यक आहे.’
भगवंताच्या प्रेमासाठी अपमानसुद्धा गिळावा !
एका तरुण जोडप्याने नुकताच अनुग्रह घेतला होता. ते दोघे गोंदवल्यास गेले. मुलगी तरुण आणि शिकलेली होती. स्वयंपाकघरात काही काम करावे; म्हणून ती तेथे गेली असता सोवळ्याओवळ्यावरून कुणीतरी तिचा कठोर शब्दांनी अपमान केला.
‘मरणाचे स्मरण असावे’, ते कशासाठी ?
रेल्वेस्थानकावरील एक तिकीट मास्तर श्रीमहाराजांना भेटले. श्रीमहाराजांनी त्यांना विचारले, ‘उपनगरात जातांना लोकांनी परतीची तिकिटे घ्यावी, अशा पाट्या रेल्वेस्थानकावर लावलेल्या असतात ना ?’ तिकीट मास्तर म्हणाले, ‘होय आणि सुशिक्षित माणसे..
तरुणपणीच भक्तीमार्गाचा अवलंब करणे क्रमप्राप्त !
भागवत म्हणते, ‘भक्तीमार्गाचा अवलंब कुमार अवस्थेत केला पाहिजे.’ आता हे कुणी सांगत नाही. एखादा तरुण जर आपल्या वडिलांना ‘मी प्रवचनाला जातो’, असे म्हणाला, तर ‘हे काय वय आहे का ?’, असे ते म्हणतात. खरे म्हणजे आपल्या कुटुंबाचे कल्याण व्हावे,…
देवावर अल्प प्रेम असतांना त्याच्याकडून अपेक्षा कशी करता येईल ?
‘फुलवाला हाराची पुडी जशी बांधून देतो. तशीच ती आपण पिशवीत टाकतो. त्या हारामध्ये काही कोमेजलेली फुले नाहीत ना, हे काही आपण बारकाईने पहात नाही. याच्या उलट वेणी घेतांना ती पत्नीस आवडेल, अशीच घेण्याची काळजी घेतो. यावरून देव आणि पत्नी यांपैकी आपले प्रेम कुणावर अधिक आहे, हे दिसून येते.