श्री भवानीदेवीच्या मूर्तीचे डोळे सूक्ष्मातून उघडण्याचा विधी झाल्यामुळे आणि देवीची मूर्ती देवळात पिंडिकेवर प्राणप्रतिष्ठा न करता नुसती ठेवूनही देवळात चैतन्य येऊ लागले, तसेच देवळात प्राणशक्तीही येत असल्याचे लक्षात आले. यावरून ‘देवीची मूर्ती जागृतावस्थेत येण्याची प्रक्रिया घडत आहे’, असे जाणवले, तसेच देवीचे सूक्ष्मातून रणदुंदुभी आणि नगारे वाजवून स्वागत होत होते.

देवळात घुमटाच्या सर्वांत वरच्या ठिकाणी ब्रह्मांडातील स्पंदने स्थिर झाल्याचे लक्षात आले. त्यामुळे त्या ठिकाणचा नाद ऐकून मला ‘आपण ब्रह्मांडात स्थिर आहोत, तसेच ती स्पंदने पुष्कळ सूक्ष्म आहेत’, असे जाणवले. यावरून देऊळ (देवळात स्पंदने) सूक्ष्मातून पूर्णपणे साकार झाल्याचे जाणवले.