ग्रहशांतीचा होम चालू झाल्यानंतर मला ‘नेहमीचा नामजप करावा’, असे वाटले आणि माझा तो नामजप आपोआप चालू झाला. त्या वेळी मी माझ्या बोटांच्या पेरांना स्पर्श करत नामजप करू लागलो.
मला उघड्या डोळ्यांनी देखील अक्राळ विक्राळ आकृत्या दिसू लागल्या. त्या असंख्य स्वरूपात असायच्या. नंतर त्या मानवी सांगाड्यांच्या रूपात दिसू लागल्या.
वर्ष २०२२ मध्ये कु. संकीर्तनाला बर्‍याच शारीरिक अडचणी होत्या. तिला वारंवार सर्दी, खोकला आणि ताप येत असे. एकदा तिला रुग्णालयात भरती करावे लागले होते. तेव्हा तिला सांगितलेले नामजपादी उपाय तिने तत्परतेने आणि प्रामाणिकपणे केले. तिला लगेच गुण आला. तेव्हा ‘हे सर्व गुरुकृपेने झाले’, असे तिने सांगितले.
वाईट शक्तींमुळे लादींवर रक्ताचे डाग उमटल्यावर पाण्यात उदबत्तीची चिमूटभर विभूती किंवा गोमूत्राचे ४ – ५ थेंब घालावे. त्या पाण्यात लादी पुसण्याचे कापड ओले करून त्या कापडाने रक्ताचे डाग पूसून घ्यावेत.
माझी आठवण तर नकोच. कृष्णाची आठवण व्हायला हवी; कारण तो युगानुयुगे असणार आहे. आपण देहधारी मनुष्य आहोत. आज आहोत, तर उद्या नाही.
जप तप जितका आनंदाचा तेवढेच व्यवहारी कर्म आनंदाचे वाटावे. केवळ माध्यम पालटले. परमेश्वर दोन्हीकडे सारखाच आहे. आपण आहोत हेच परमेश्वराचे अस्तित्व आहे.
देवीवर कुंकूमार्चन करत असतांना देवीच्या चित्रावर ठेवलेले फूल आम्ही शेवटचे नाम घेत असतांना खाली पडले आणि ते फूल देवीच्या चरणांवर स्थिर झाले. ते जराही वेडेवाकडे झाले नाही.
परात्पर गुरु डॉ. आठवले यांनी सांगितलेले उपाय – जप आणि जपाचा कालावधी : आधी ‘पंचम’ हा जप सांगितला होता. नंतर तो पालटून ‘ॐ’ हा जप दिवसभरात जेवढा होईल, तेवढा करावा – ७ घंटे केला.
सत्संगात सांगितल्यानुसार ‘श्री कुलदेवतायै नमः ।’ असा नामजप चालू केल्यानंतर त्यांच्या परिचयातील एका महिलेने सौ. स्वामी यांना त्यांच्या कुलदेवतेविषयी सांगितले.
सत्पुरुषांजवळ बसून चार शब्द ऐकावेसे वाटले पाहिजे, ही पहिली परीक्षा ! वागण्यात खरा पालट होणे, हा खरा सत्संग. पालट झाला नाही, तर सत्संग घडलाच नाही.