पू. दातेआजींच्या चेहर्‍याकडे पाहिल्यावर ‘त्यांनी स्वतःला गुरुचरणी समर्पित केले आहे’, असे मला वाटले. ‘त्यांनी उच्च कोटीचा त्याग, म्हणजे स्वतःचा देहही गुरुचरणी अर्पण केला आहे’, असे मला जाणवले.
‘जुलै २०२३ मध्ये आम्ही बाहेरगावी एका ओळखीच्या व्यक्तींच्या घरी रहायला गेलो होतो. त्यांच्या घरी गेल्यावर काही वेळातच पू. वामन (सनातनचे दुसरे बालसंत) यांनी मला सांगितले, ‘‘आई, यांच्या या घरात सगळीकडे काळंच काळ (वाईट शक्ती) आहे. यांच्या घरात नारायण कुठेच नाहीत…
प.पू. फडकेआजींच्या खोलीच्या बाहेर असलेली पादत्राणे पाहून माझ्या मनात ‘तिथे सद्गुरु गाडगीळकाका आले असावेत’, असा विचार आला. नंतर याविषयी मी एका साधिकेला विचारल्यावर ‘प.पू. फडकेआजींच्या खोलीत सद्गुरु काका आले होते’, असे मला समजले.
पू. (कै.) कैमलआजी सच्चिदानंद परब्रह्म डॉ. आठवले यांना अल्प वेळाच भेटल्या होत्या; मात्र प.पू. गुरुदेवांनी पू. अम्मांना साधनेविषयी जे सांगितले, ते पू. अम्मांच्या मनात खोलवर रुजले होते. प.पू. गुरुदेव हे पू. अम्मांचे केंद्रबिंदू होते.
‘जानेवारी २०२४ मध्ये मी एकदा रामनाथी, गोवा येथील सनातनच्या आश्रमात गेले होते. तेव्हा मला पू. पृथ्वीराज हजारेकाका हे समोरून येतांना दिसले. तेव्हा त्यांच्या ‘देहातून वीज चमकावी त्याप्रमाणे पांढरा प्रकाश बाहेर पडत आहे’, असे मला दिसले. त्यानंतर काही क्षण मी त्यांच्याकडे बघतच राहिले…
आध्यात्मिक पातळीचा विचार करण्यापेक्षा ‘आपली गुरुदेवांवर किती श्रद्धा वाढली आणि किती भाव वाढला ?’, असे बघायला पाहिजे.
पू. (सौ.) माई यांचे गुणवर्णन करावे, तेवढे अल्पच आहे. त्यांच्या वाढदिवसाचे औचित्य साधून हे शब्दपुष्प त्यांच्या चरणी अर्पण करते. प.पू. गुरुदेव, प्रभु श्रीराम, मारुतिराया, प.पू. दास महाराज यांच्या चरणी मी कोटीशः कृतज्ञता व्यक्त करते.’
पूर्वी रामनाथी (गोवा) येथील सनातनच्या आश्रमात वास्तव्याला असलेले पू. सौरभ जोशी सध्या पिंगुळी, कुडाळ येथे वास्तव्याला आहेत. या वर्षी रामनाथी (गोवा) येथील सनातनच्या आश्रमातून कु. रुचिका जाधव, कु. पूनम मुळे, श्रीमती आदिती देवल आणि पू. (सौ.) मालिनी सीताराम देसाईआजी यांनी पू. सौरभदादांना राख्या पाठवल्या होत्या.
