जपानची ‘मेरिटाइम’ (सागरी) शक्ती, त्यांचे वायूदल, नौदल चांगले आहे. ते दक्षिण पॅसिफिक समुद्रावर चांगल्या प्रकारे लक्ष ठेवू शकतात. त्यामुळे त्यांचा भारताला चांगला लाभ होईल.
पुरातत्व विभागाने अतिक्रमण करणाऱ्यांच्या विरोधात खटले प्रविष्ट करून अतिक्रमणे काढावीत आणि किल्ला पूर्ववत् स्थितीत करावा अन्यथा जनआक्रोशाला सामोरे जावे.
‘आश्रम पहाणे, हीच माझ्यासाठी एक अनुभूती आहे. एखाद्याला ‘अध्यात्म म्हणजे काय ? अध्यात्मात नेमके काय शिकावे ?’, हे जाणून घ्यायचे असेल, तर त्याने आश्रमात यावे. येथे अध्यात्म प्रत्यक्ष जगले जाते. ‘कुणीही येथे येऊन अनुभूती घ्यावी’, असे मी सर्वांना सांगीन.’
जे वाचक, हितचिंतक आणि धर्मप्रेमी साहित्य अर्पण स्वरूपात देऊ शकतात अथवा ते खरेदी करण्यासाठी धनरूपात साहाय्य करण्यास इच्छुक आहेत, त्यांनी संपर्क साधावा.
सध्या उन्हाळा चालू असल्याने सर्व आश्रमसेवकांनी आश्रमातील अंथरुणे-पांघरुणे, गाद्या, उशा, बैठका, कनाती आदी कापडी साहित्य, तसेच लाकडी फर्निचर आवश्यकतेनुसार उन्हात ठेवण्याचे नियोजन करावे.
ईश्वराच्या ‘प्रीती’ या अनन्यसाधारण गुणामुळेच सर्व जिवांना त्याची ओढ लागते. अशा ईश्वराचे, त्या ब्रह्मांडनायकाचे सगुण रूप असलेल्या परात्पर गुरु डॉ. आठवले यांचे अलौकिक प्रेम हेच आम्हा साधकांचे इहलोकीचे आणि परलोकीचे वैभव आहे.
‘मी साधना करतो’, असा भक्ताला अहंभाव नसतो; कारण ‘त्याच्याकडून सर्व काही, म्हणजे साधनाही देवच करवून घेतो’, हे त्याला ज्ञात असते.’ – परात्पर गुरु डॉ. आठवले
माझ्या डोळ्यांतून भावाश्रू येत असतांना ‘श्रीकृष्णाच्या डोळ्यांतूनही तेवढेच अश्रू येत आहेत’, असे मला जाणवले. तेव्हा ‘भक्ताच्या डोळ्यांत पाणी आले, तर देवाच्याही डोळ्यांत पाणी येते’, असे वाक्य आठवून मला पुष्कळ कृतज्ञता वाटली.
आज सकाळी १० वाजता झोपेत असतांना मला स्वप्नात दिसले, ‘मी सद्गुरु अनुराधा वाडेकर यांना माझ्या त्रासांविषयी सांगितले. तेव्हा त्यांनी मला प्रसाद दिला. त्यांनी स्वतःच्या वहीतील पानाचा तुकडा फाडून आध्यात्मिक लाभासाठी मला दिला.
मुंबई सेवाकेंद्रात जातांना सद्गुरु अनुताई आणि पू. जाधवकाकू आम्हाला भेटायला आल्या. स्वयंपाकघरात सेवा करणाऱ्या सर्वांना त्या भेटत होत्या. ‘आई जशी सर्व लेकरांना प्रेम देते, त्याप्रमाणे मला त्या दोघींचे वागणे आहे’, असे जाणवले.