आपली गुरुमाऊली प्रत्येक साधकाची त्याच्या कळत-नकळत त्याची काळजी घेत असते. त्यांना त्यांच्या अडचणीच्या वेळी इतरांच्या माध्यमातून त्यांची अडचण सोडवून साहाय्य करत असते.
मला स्वागतकक्षातील श्रीकृष्णाच्या चित्रामध्ये पुष्कळ चैतन्य जाणवले. मला त्या चित्रात जिवंतपणा जाणवला. ‘त्या चित्रातील श्रीकृष्णाच्या हातातील सुदर्शनचक्र गतीमान झाले आहे’, असे मला जाणवले.
दुर्वाला कधी कंटाळा येतो, तेव्हा ती श्रीकृष्णाशी बोलते. ती त्याला मनातील प्रसंग सांगते. एकदा तिला इंग्रजी विषयाच्या प्रश्नपत्रिकेतील एका प्रश्नाचे उत्तर येत नव्हते. तेव्हा तिने त्या प्रश्नाचे उत्तर श्रीकृष्णाला विचारले. त्यानंतर तिला आतून जे उत्तर मिळाले, ते तिने उत्तरपत्रिकेत लिहिले आणि ते उत्तर योग्य होते.
दिवाळीमध्ये आपल्याकडून भगवान श्रीकृष्णाऐवजी नरकासुराचे उदात्तीकरण होत नाही ना ? याचेही चिंतन केले पाहिजे. सध्या देशात रावणाला मानणार्‍यांचाही सुळसुळाट झालेला दिसून येत आहे, हे पहाता हिंदूंनी अधिक सतर्क रहाणे आवश्यक आहे !
आश्विन कृष्ण चतुर्दशीस ‘नरकचतुर्दशी’ म्हणतात. सर्वांना पिडणार्‍या नरकासुराचा भगवान श्रीकृष्णाने याच दिवशी संहार केला. म्हणून या तिथीला ‘नरकचतुर्दशी’ हे नाव पडले.
दैवी रथ साकार करण्यात या साधकाने मनोभावे सहभाग घेतला होता. वाईट शक्तींना त्याचा राग आला होता. त्यामुळे वाईट शक्तींनी सूक्ष्मातून तीव्र स्वरूपात त्या साधकावर आक्रमणे केली;
भगवान श्रीकृष्णाच्या प्रती भाव वाढवण्यासाठी आणि त्याच्याविषयी धर्मशास्त्राचे ज्ञान समाजाला मिळावे, या उद्देशाने सनातन संस्थेच्या वतीने उत्तरप्रदेशमध्ये विविध कार्यक्रमांचे आयोजन करण्यात आले होते.
२६ ऑगस्ट या दिवशी कृष्ण जन्माष्टमी झाली. त्या निमित्ताने त्याचे महान अवतारी कार्य समजून घेऊन त्याचे आचरण करण्याची संधी घेणे महत्त्वाचे आहे. केवळ दहीहंडी फोडण्याचा कार्यक्रम करून भागणार नाही.
आपण धर्मांध आक्रमकांच्या अत्याचाराशी लढण्याऐवजी अजूनही तडजोडीच्या नावाखाली आत्मसमर्पण करत आलो आहोत.
