‘वातावरण एकदम स्तब्ध आणि स्थिर झाले आहे. तेव्हा जणू काळ थांबला आहे’, असे मला वाटले. मी ‘स्व’चे अस्तित्व पूर्णतः विसरले. त्याच स्थितीत मला श्री भवानीमातेचे दर्शन झाले.

मी आश्रमाच्या ध्यानमंदिरात जाऊन जप केला. तेव्हा ‘नामजप करतच रहावा. तेथून उठूच नये’, असे मला वाटत होते.