‘देवाला पहायला चष्मा लागत नाही आणि देवाचे बोलणे ऐकू येण्यासाठी कानाला यंत्र लावावे लागत नाही. त्यासाठी फक्त शुद्ध अंतःकरण लागते. प्रजावत्सल शासनकर्ता तसाच असतो. त्याला दुःखी जनता दिसायला चष्मा लागत नाही आणि जनतेच्या समस्या ऐकू येण्यासाठी कानाला यंत्र लावावे लागत नाही !’
गुना (मध्यप्रदेश) जिल्ह्यातील ‘वंदना कॉन्व्हेंट स्कूल’मध्ये विद्यार्थी संमेलनाच्या वेळी विद्यार्थ्यांनी संस्कृत श्लोकाचे पठण केल्याने मुख्याध्यापिका सिस्टर कॅथरीन यांनी त्यांना विरोध केला.
‘हे प्रभो, एकदा मी रामनाथी आश्रमात काही सेवांच्या निमित्ताने आल्यावर मला आपले दर्शन झाले. त्या वेळी तुम्ही मला काय म्हणालात, ते आठवते ना ! ‘मी तुम्हाला भेटू शकलो नसल्याने फार अस्वस्थ झालो होतो. आज तुमच्या दर्शनामुळे माझ्यावर कृपा झाली’, हे तुमचे शब्द होते…
परात्पर गुरु डॉक्टरांनी ह.भ.प. तुळशीदास पोखरकर महाराज (एरंडोल, जि. जळगाव) यांना लिहिलेले कृतज्ञतापर पत्र
कुणाचे खेळाचे मनोरंजन भागवण्यासाठी आणि आर्थिक लाभ मिळण्यासाठी आम्ही भारतीय सैनिकांचे बलीदान विसरणार नाही, अशी आपली भारतीय म्हणून भूमिका असायला हवी. त्यामुळे भारतीय संघाने पाकिस्तानमध्ये जाऊ नये, हीच राष्ट्रप्रेमी नागरिकांची इच्छा आहे.
‘वर्ष १९९१ – १९९२ मध्ये परात्पर गुरु डॉक्टर मुंबईहून येऊन गोवा येथे मासातून (महिन्यातून) एकदा अध्यात्माविषयी अभ्यासवर्ग घ्यायचे. अभ्यासवर्गाच्या वेळीच माझी त्यांच्याशी भेट होत असल्याने मला त्यांच्या भेटीसाठी एक मास वाट पहावी लागत असे…
एका संप्रदायातील एका भक्ताने त्याच्या वाढदिवसानिमित्तच्या कार्यक्रमात प.पू. डॉक्टरांना ‘प्रमुख पाहुणे’ म्हणून बोलावले होते. त्या ठिकाणी गेल्यावर प.पू. डॉक्टरांच्या लक्षात आले, ‘येथे वाढदिवस केवळ मौजमजा म्हणून साजरा केला जात आहे. वाढदिवसाचे नियोजन व्यवस्थित केलेले नाही…
दैनिक ‘सनातन प्रभात’मध्ये ‘परात्पर गुरु डॉक्टरांचा आई-वडिलांच्या सेवेविषयी दृष्टीकोन’, याविषयीचे लिखाण वाचल्यावर वडिलांची सेवा मनापासून होऊ लागणे…
साधकाच्या अंतर्मनातून कृतज्ञता व्यक्त झाली पाहिजे. ‘हे भगवंता, ही सेवा तुझ्या कृपेने झाली. अज्ञानी आणि असमर्थ अशा माझ्याकडून तूच ही सेवा करवून घेऊन मला आनंद दिलास.’
