ज्ञानयोग आणि कर्मयोग या दोन्हीच्या तुलनेत भक्तीयोग हा प्रत्यक्ष आचरणात आणण्याचा सोपा मार्ग आहे, उदा. देवपूजा, स्तोत्रपठण करणे, दैनंदिन कृती करतांना नामजप करणे. इत्यादींमुळे भक्तीयोगानुसार साधना करून आध्यात्मिक उन्नती होण्याचे प्रमाण अधिक असते.’- सच्चिदानंद परब्रह्म डॉ. आठवले
साधकांना होणार्‍या वाईट शक्तींचे त्रास नष्ट होण्यासाठी वाईट शक्तींना सूक्ष्मातून हरवणे आवश्यक होते. यासाठी वाईट शक्तींविषयी अधिकाधिक माहिती परात्पर गुरु डॉक्टरांनी वाईट शक्तींनाच प्रश्न विचारून अनेक उत्तरे मिळवली आणि त्यावर उपाययोजना केली.
ईश्वराच्या सगुण तत्त्वाची उपासना करणार्‍या साधकाचा सगुणाकडून निर्गुणाकडे जाण्याचा, म्हणजेच अद्वैतापर्यंतचा प्रवास भावामुळेच शक्य होतो.
‘हल्लीच्या ‘इंटरनेट’ किंवा ‘टेक्नॉलॉजी’च्या युगात ‘जी.पी.एस्.’ (‘ग्लोबल पोझिशनिंग सिस्टीम’, म्हणजे जागतिक स्थिती प्रणाली) हा शब्द प्रत्येकालाच ठाऊक आहे. जेव्हा आपल्याला एखाद्या अनोळखी भागात किंवा ठिकाणी जायचे असेल, तर आपण ‘जी.पी.एस्.’चा उपयोग करून ठाऊक नसलेल्या ठिकाणी नेमकेपणाने पोचू शकतो.
‘श्रीविष्णूचा द्वापरयुगातील अवतार श्रीकृष्ण आणि कलियुगातील अवतार ‘श्री जयंत’ यांच्यामध्ये असलेले साम्य गुरुदेवांच्या (परात्पर गुरु डॉ. आठवले यांच्या) कृपेने माझ्या लक्षात आले. ते येथे दिले आहे.
‘१३ जुलै २०२२ या दिवशी गुरुपौर्णिमेच्या शुभदिनी सच्चिदानंद परब्रह्म डॉ. आठवले यांनी सप्तर्षींच्या आज्ञेने साधकांना श्री दत्तात्रेयांच्या रूपात दर्शन दिले. त्या सोहळ्याची छायाचित्रे आणि वैशिष्ट्यपूर्ण लिखाण २४ जुलै २०२२ या दिवशीच्या दैनिक ‘सनातन प्रभात’च्या ‘गुरुभक्ती विशेषांका’त प्रसिद्ध करण्यात आले.
स्वतःला भक्त म्हणवणारे काही लोक दिवसातून एक घंटा देवाचे नाव घेतात आणि मग म्हणतात, ‘‘आता २३ घंटे कसेही वागले, तरी प्रत्यवाय (हरकत) नाही.’’ पतिव्रता असे म्हणू शकेल का की, मी केवळ एक घंटा पातिव्रत्य पाळणार आणि मग २३ घंटे कसेही वागणार ?
‘प्रवासात असतांना निसर्गाकडे पहात असतांना ‘चराचरात प.पू. गुरुदेवांचे अस्तित्व आहे, पंचमहाभूतांवर त्यांचेच प्रभुत्व आहे, पावसाच्या प्रत्येक थेंबात तेच आहेत, वृक्ष, नदी, पर्वत सर्व ठिकाणी तेच आहेत’, असे विचार येऊन माझी भावजागृती झाली.
सच्चिदानंद परब्रह्म डॉ. आठवले यांच्यातील नम्रतेचे दर्शन घडवणारी त्यांची हातांची नमस्कारासारखी मुद्रा !
विविध सोहळ्यांत परात्पर गुरु डॉक्टरांच्या हातांच्या बोटांची एक विशिष्ट मुद्रा होते. तिचे आध्यात्मिक वैशिष्ट्ये आणि त्यातून होणारे कार्य पुढे दिले आहे. या मुद्रेला ‘भुवन मुद्रा’, ‘लोक मुद्रा’ किंवा ‘असीम मुद्रा’, असे म्हणतात.