११ मे या दिवशी आपण श्री. वर्तक यांना राजकारण्यांनी ‘हिंदु आतंकवादा’ला खतपाणी घालण्यासाठी केलेला अश्लाघ्य प्रयत्न आणि पीतपत्रकारितेचा अनुभव पाहिला. आज या लेखाचा अंतिम भाग पाहूया.
बहुसंख्य हिंदूंच्या देशात हिंदूंचे नेतेच असुरक्षित आहेत, हे वारंवार घडणार्‍या अशा घटनांतून समोर आले आहे. त्यामुळे ‘भारतातील मुसलमान असुरक्षित आहेत’, अशी आवई उठवणार्‍यांना आता जाब विचारला पाहिजे !
यंत्रणांचा तपास पाहून अक्षरशः ‘हसावे कि रडावे ?’ हेच कळत नाही. या तपासातून हिंदूंची आणि सनातनच्या साधकांची जी घोर फसवणूक आणि पिळवणूक होत आहे, त्याला तोड नाही.
डॉ. दाभोलकरांची हत्या काही राजकीय नेत्यांसाठी एक प्रकारची पर्वणी झाली होती. वर्ष २०१३ मध्ये काँग्रेस आणि संलग्न पक्षांमध्ये यावरून खोटी कथानके पेरण्याची मोठी चढाओढ चालू झाली.
पुरोगामी, साम्यवादी व्यवस्था प्रस्थापित करण्यासाठी आणि भगवा आतंकवाद सिद्ध करण्यासाठी तपासयंत्रणांचे षड्यंत्र न्यायालयाच्या निर्णयामुळे उद्ध्वस्त झाले, हे डॉ. नरेंद्र दाभोलकर हत्या प्रकरणाच्या निकालातून लक्षात येते !
न्यायालयाने शरद कळसकर आणि सचिन अंदुरे यांना दोषी ठरवले आहे. या विरोधातही मुंबई उच्च न्यायालयात याचिका प्रविष्ट (दाखल) करणे आवश्यक आहे.
निर्दोष सुटलेल्या डॉ. वीरेंद्रसिंह तावडे, अधिवक्ता संजीव पुनाळेकर आणि श्री. विक्रम भावे या सर्वांच्या झालेल्या अपकीर्तीची हानीभरपाई कोण करणार ?
अशांना पोसत रहाण्यापेक्षा त्यांच्यावर जलद गती न्यायालयात खटला चालवून त्यांना फाशीची शिक्षा होण्यासाठी केंद्र सरकारने प्रयत्न करावेत, असेच हिंदूंना वाटते !
कथित पुरोगामी राजकारण्यांचे नेहमीचेच रडगाणे !
साक्षीदारांवर दबाव आणणार्‍या, घोटाळे करणार्‍या आणि धादांत खोटे बोलणार्‍या (अ)विवेकवादी अंनिसवाल्यांनी इतरांना शहाणपणा न शिकवलेलाच बरा !