स्वातंत्र्यलढ्यात स्वातंत्र्यसैनिकांसाठी मंदिरे शक्तीकेंद्र बनली होती. त्यामुळे इंग्रजांनी एक कायदा बनवून मंदिरांचे महत्त्व आणि प्रतिष्ठा अल्प करण्याचा प्रयत्न केला.
५०० वर्षे मुसलमानांनी भारताला लुटले, मंदिरे तोडली; मात्र हिंदूंचा विश्‍वास ते तोडू शकले नाहीत. आक्रमकांनी भारताला मोठ्या प्रमाणात लुटले, तरी त्‍यावेळी भारताची आर्थिक स्‍थिती जगात भक्‍कम होती.
मंदिरातील पुरोहितांचा धर्म केवळ लोकांना टिळा लावण्‍यापुरता मर्यादित नाही. त्‍यांनी हिंदूंना धर्माचे शिक्षण देणेही अपेक्षित आहे. त्‍यातून हिंदूंचा धर्माभिमान वाढून त्‍यांचे मनोबल वाढेल आणि सर्व संघटित होतील.
एका संदेशावरून केवळ २ दिवसांमध्येच मुसलमान एकवटले. हिंदूंनीही अशा प्रकारची संपर्कव्यवस्था निर्माण करणे आवश्यक आहे. यासाठी हिंदु विचारवंतांचे संघटन आवश्यक आहे.
वेद, पुराणे, उपनिषदे, गीता, रामायण, महाभारत आदी धर्मग्रंथांमध्ये एकही शब्दाचा पालट न होता ते आपल्यापर्यंत पोचले आहेत. हे केवळ गुरु-शिष्य परंपरेमुळे झाले. त्यामुळे आपण गुरु-शिष्य परंपरेचा आदर केला पाहिजे. हे अनमोल ज्ञान पुढच्या पिढीपर्यंत पोचवणे आपले दायित्व आहे
धर्म समजण्यासाठी भगवंताने वेदांची निर्मिती केली. सोने जुने झाले; म्हणून त्याचे मूल्य न्यून होत नाही. वेदांमधील ज्ञान शाश्वत आहे. हे सांगणारा मनु हा पृथ्वीवरील पहिला व्यक्ती होता. मनु हा राजा होता. जेव्हा पाश्चात्यांना कपडे परिधान करण्याचेही ज्ञान नव्हते, तेव्हा मनु याने ‘मनुस्मृती’ लिहिली.
ख्रिस्ती आणि इस्लामी हे पाखंडी आहेत, तर साम्यवादी हे देशद्रोही आहेत. या लोकांची विचारसरणी अमान्य केली पाहिजे. त्यांची खोटी कथानके फेटाळणारे ‘नॅरेटिव्ह’ आपण सिद्ध केले पाहिजे. त्यासाठी सर्व प्रकारचे भेद बाजूला ठेवून हिंदु म्हणून संघटितपणे आपण हे आक्रमक धोरण राबवले पाहिजे.
हिंदु धर्माचरणामागे आध्यात्मिकतेसह वैज्ञानिक विचारही आहे. अन्य धर्मीय त्यांच्या धर्माविषयी प्रश्न विचारत नाहीत; पण हिंदु धर्माचरण करण्यापूर्वी प्रश्न विचारतात. त्यामुळे आपल्याला हिंदूंना धर्माचरणामागील वैज्ञानिक कारणे सांगणे आवश्यक आहे.
एकदा अटलबिहारी वाजपेयी यांच्याकडे पाकिस्तानचा एक अधिकारी आला आणि काश्मीरचा नकाशा पाहून त्यांना म्हणाला, ‘ही टोपी तुम्ही काढून द्या.’ त्या वेळी ते त्याला म्हणाले, ‘‘ही टोपी नाही, हे आमचे शीर आहे आणि शीर कुणी काढून देत नाही.’’
हिंदु युवकांमध्‍ये विशेषत: संभ्रम आणि एकमेकांबद्दल तिरस्‍काराची भावना वाढीस लावण्‍यासाठी जातीयवाद, ब्राह्मणवादी पितृसत्ता असे शब्‍द वापरलेे जात आहेत.