सर्वच संतांनी जीवनात कितीही घनघोर संकट आले, तरी ‘मी भगवंताचा आणि भगवंत माझा’ याच उत्‍कट भावाने त्‍यांनी भगवंताला आळवले. सखुबाईंसाठी आला, तसा भगवंत आपल्‍यासाठीही का धावून येणार नाही ?; परंतु त्‍याला भेटण्‍याची उत्‍कटता आपल्‍यात निर्माण करायला हवी !
जगाच्‍या इतिहासात धर्मयुद्ध केवळ एकदाच लढले गेले आणि तेही या जम्‍बुद्वीपावर लढले गेले. जग त्‍या धर्मयुद्धाच्‍या इतिहासाला आज ‘महाभारत’ म्‍हणून ओळखते. या विश्‍वात मानवाच्‍या कल्‍याणासाठी काही मूलभूत नियम सांगितले गेले. हे नियम सनातन आहेत. सनातन, म्‍हणजे अक्षय आणि त्रिकालबाधित आहेत.
‘न्‍याय द्यायला विलंब करणे, म्‍हणजे न्‍याय देण्‍यास नाकारणे’, अशी म्‍हण आहे आणि ती आताच्‍या दयनीय स्‍थितीला लागू पडते. या समस्‍येवर उपाय, म्‍हणजे वैधानिक दृष्‍टीने अशी स्‍थगिती आणण्‍यावर मर्यादा आणणे !
‘अ‍ॅफिडेव्‍हिट’ म्‍हणजे स्‍टँप पेपरवर स्‍वतःविषयी दिलेले लेखी स्‍पष्‍टीकरण ! ‘आता मी खरेच सांगत आहे’, असे तोंडी तर म्‍हणता येणार नाही; म्‍हणून कागदोपत्री लेखी स्‍वरूपात म्‍हणणे मांडले की, ‘ते’ स्‍वीकारणे बंधनकारक असते. ही पद्धत इंग्रजांनी चालू केली.
‘एखाद्या प्रसंगात आपल्‍याकडून झालेली चूक आपल्‍या लक्षात येणे’, हे देवाचेच साहाय्‍य असते. ‘आपल्‍या मनात येणारे अयोग्‍य विचार अनिष्‍ट शक्‍तींमुळे येत आहेत’, हे आपल्‍याला कळते.
कु. तेजल पात्रीकर यांनी डॉ. विजय आठवले (सच्‍चिदानंद परब्रह्म डॉ. आठवले यांचे पुतणे आणि सनातनचे १०१ वे संत पू. अनंत बाळाजी आठवले यांचे पुत्र) आणि त्‍यांची कन्‍या कु. अनघा यांच्‍याशी ‘आध्‍यात्मिकदृष्‍ट्या उन्‍नत आठवले परिवार’ याविषयी केलेला वार्तालाप !
‘मैं कैलास का रहनेवाला हूं।’, असे स्‍पष्‍ट सांगणारे, प्रत्‍यक्ष शिवावतार सद़्‍गुरु श्री शंकर महाराज हे फार विलक्षण अवलिया होते. साक्षात् राजाधिराज श्री स्‍वामी समर्थ महाराजांचे पूर्णकृपांकित आणि त्‍यांचे परमप्रिय शिष्‍योत्तम असणारे श्री शंकर महाराज !
‘मी नामजपादी उपाय करत असतांना आज्ञाचक्रासमोर हात धरल्‍यावर मला स्‍पंदने जाणवत असत. माझ्‍या आज्ञाचक्रातून गरम वाफा आणि दैवी सुगंधही येत असे. तेव्‍हा ‘माझे आज्ञाचक्र जागृत झाले आहे’, असे मला जाणवायचे.
‘गुरुदेवांना (सच्‍चिदानंद परब्रह्म डॉ. आठवले यांना) कविता आवडल्‍यावर ते मला प्रसाद पाठवतात. तेव्‍हा मला आनंद तर होतो; पण ‘सर्व काही त्‍यांनीच सुचवलेले आहे’, याची जाणीव आणखी दृढ होते.
१. शिबिराला जाण्‍यापूर्वी साधिकेच्‍या आईचा पाय अकस्‍मात् सुजणे ‘जुलै २०२२ मध्‍ये रामनाथी (गोवा) येथील सनातन आश्रमात झालेल्‍या एका शिबिराला मी आणि माझी बहीण जाणार होतो. शिबिराला जाण्‍याच्‍या ४ दिवस आधी आईचा पाय अकस्‍मात् सुजला आणि तिला चालता येत नव्‍हते. त्‍यामुळे शिबिराला जाण्‍याच्‍या संदर्भात माझ्‍या मनाची अस्‍थिरता वाढली. २. आईचा गुरुदेवांप्रती भाव असल्‍यामुळे पायाची सूज अल्‍प … Read more