विवाह हा मनोरंजनाचा आणि बडेजाव करण्‍याचा विषय बनत चालला आहे. हे सर्व थांबण्‍यासाठी समाजाला धर्मशिक्षण देणे आवश्‍यक आहे. धर्मशिक्षणाने व्‍यक्‍तीला कुठे आणि कसे वागायला हवे ? याची जाणीव होईल. यामुळे सरकारने आणि प्रत्‍येक व्‍यक्‍तीने धर्मशिक्षण घेण्‍यासाठी प्रयत्न करायला हवेत !
हिंदूंच्‍या श्रद्धास्‍थानांवर आघात करून दुफळी माजवण्‍याचा प्रयत्न करणार्‍यांच्‍या विरोधात वैध मार्गाने आवाज उठवायला हवा !
‘शनिवारवाडा इंद्रप्रस्‍थ येथील पुराणप्रसिद्ध वाड्याचे बरहुकूम (त्‍याप्रमाणे) बांधला आहे. वाड्यातील कारंजांपैकी कमलाकृती कारंजे हिंदुस्‍थानात सर्वांत मोठे असून त्‍या कल्‍पनेचा उगमही भारतीयच आहे’, असा उल्लेख या वाड्यासंबंधी सापडतो.
‘प्रत्‍येक २० मिनिटांनी न्‍यूनतम २० सेकंद उठून उभे रहावे आणि पुन्‍हा बसावे. यासाठी गजर लावावा. जे सतत उभे राहून काम करतात, त्‍यांनी प्रत्‍येक २० मिनिटांनी न्‍यूनतम २० सेकंद बसावे आणि पुन्‍हा उभे रहावे.’
गोमूत्र कितीही जुने असले, तरी चालते. त्‍यामुळे आपल्‍या लागवडीच्‍या क्षेत्रानुसार गोमूत्राचा साठा करून ठेवल्‍यास वारंवार गोमूत्र आणण्‍याची आवश्‍यकता रहात नाही.
सध्‍याच्‍या राजकीय नेत्‍यांचे वरील प्रकारचे विधान म्‍हणजे ‘मी मानवतावादी आहे; पण मानवतावादी राज्‍याच्‍या विरोधात आहे’, असे हास्‍यास्‍पद विधान आहे’, असे म्‍हटले, तर त्‍यात चूक ते काय ?
‘आज भारतातला विशिष्‍टवर्ग स्‍वधर्माचा त्‍याग करण्‍यात भूषण मानतो . . . फास्‍टफूड यांचा धुमाकूळ इथे चालू आहे. हा भारत दुबळा आणि भेकड झाला आहे. ठार बुडाला आहे.’
मूळचे बोरीवली, मुंबई येथील आणि आता बांदिवडे, गोवा, येथे रहाणारे श्री. गणेश पवार अन् सौ. सुहासिनी पवार यांच्‍याविषयी त्‍यांच्‍या मुलांना जाणवलेली त्‍यांची गुणवैशिष्‍ट्ये येथे दिली आहेत.
‘समष्‍टी सेवेचे दायित्‍व घेण्‍याची माझी क्षमता नाही’, ‘समष्‍टी सेवेचे दायित्‍व घेतल्‍यास मला व्‍यष्‍टी साधनेला वेळ मिळणार नाही’, यांसारख्‍या विचारांमुळे काही साधक समष्‍टी सेवेचे दायित्‍व घेत नाहीत. काही साधक त्‍यांना होणार्‍या आध्‍यात्मिक त्रासाचे किंवा आजारपणाचे कारण सांगून दायित्‍व घेण्‍यापासून मागे हटतात.
नृत्‍याचा सराव करतांना परात्‍पर गुरु डॉ. आठवले श्रीरामाच्‍या रूपात दिसून माझा रामनामाचा जप चालू झाला. त्‍याच वेळी मला एक खारूताई ३ वेळा दिसली. हा मला दैवी योग वाटला आणि त्‍यामुळे मला आनंदही झाला…..