१६.६.२०२३ ते २२.६.२०२३ या कालावधीत रामनाथी (गोवा) येथे पार पडलेल्या ‘वैश्विक हिंदु राष्ट्र महोत्सवा’ला उपस्थित असलेल्या हिंदुत्वनिष्ठांची सोलापूर येथील श्री. राजन बुणगे यांना लक्षात आलेली वैशिष्ट्ये येथे दिली आहेत.
सद्गुरु पिंगळेकाकांच्या मनात एकच विचार असतो, ‘माझ्या गुरूंचे कार्य असे झाले पाहिजे की, प्रत्येक जिवापर्यंत गुरुदेवांचे ज्ञान पोचले पाहिजे.’ सद्गुरु पिंगळेकाका गुरुदेवांचे एक आदर्श शिष्य आहेत.
अकोला येथील एक धर्मप्रेमी बर्‍याच वर्षांपासून धर्मकार्यात सहभागी होत आहेत. त्यांच्या पत्नीचा यजमानांच्या साधनेला तीव्र विरोध आहे. सेवेत सहभागी होण्यासाठी कधी पत्नी समवेत वाद झाला, तर ते शांत राहून ‘जय गुरुदेव’ किंवा ‘हरि-विठ्ठल’ असा नामजप करतात.
‘भक्ताने सत्य साईबाबा यांच्या (बाबांच्या) चरणी लहानातली लहान गोष्ट भक्तीभावाने अर्पण केली, तरी सत्य साईबाबा ती स्वीकारून आपल्याला आशीर्वाद देतात. ते त्या व्यक्तीची परिस्थिती, संपत्ती किंवा पद पहात नाहीत. यासंदर्भात मला आलेली अनुभूती येथे दिली आहे.
दुःखानंतर सुख आणि सुखानंतर दुःख, हे प्रकृतीचे चक्र आहे; परंतु हे चक्र बंद पाडून सुखात, तसेच दुःखात एक आनंदाची धार प्रवाहित करणे, हे सद्गुरूंचे मर्म आहे. मायेच्या सागरात परमार्थाचा प्रवास करणार्‍यांना, अज्ञानाच्या अंधारातून सुरेख मार्गदर्शन सद्गुरूंकडून घडत असते.
सद्गुरु स्वाती खाडये यांनी बेळगाव जिल्ह्यातील एका साधिकेला साधनेत पुढे जाण्यासाठी वैयक्तिक मार्गदर्शन केले. त्यातील सूत्रे येथे दिली आहे
मुंबई ते पुणे प्रवास करणार्‍या नागरिकांची संख्या अधिक असून अनेक नोकरदार नोकरीनिमित्त मुंबई येथे रहातात आणि आठवड्याच्या अखेरीस पुण्ो येथे येऊन सोमवारी सकाळी मुंबईला कामावर जातात.
‘प्रत्येक युगात केव्हा काय होणार ?’, याचे वेळापत्रक ठरलेले असते. त्याचा ताळमेळ ठेवून आणि काळाची आवश्यकता आहे, तोपर्यंत आपल्याला हे कार्य करायचे आहे.
मी साप्ताहिक ‘सनातन प्रभात’ चालू झाल्यापासून म्हणजे वर्ष १९९८ पासून सनातन संस्थेच्या मार्गदर्शनानुसार साधनेस आरंभ केला.
रथोत्सव पाहिल्यावर परात्पर गुरु डॉक्टरांचे (सच्चिदानंद परब्रह्म डॉ. जयंत आठवले यांचे) दर्शन अगदी अल्प काळ झाले, तरी मनाला आनंद जाणवला.