स्वत:वर होत असलेल्या अत्याचारांना घाबरून मोगलांपुढे मान झुकवली नाही वा धर्म पालटला नाही. यामुळे रागावलेल्या वजीर खानाने दोन्ही मुलांना किल्ल्याच्या भिंतीत जिवंत पुरून मारून टाकले. तो दिवस होता २६ डिसेंबर १७०५ !
आईंना व्यवस्थित रहायला फार आवडते. आई या वयातही नित्य नेमाने वेणी-फणी करतात. त्यांना आता वयोमानानुसार साडी नेसायला जमत नाही, तरीही त्या सणाच्या दिवशी आवर्जून साडी नेसतात.
पं. संजय मराठे यांचा अहं अल्प असल्यामुळे ते स्वत:शी निगडित असणार्‍या भूतकाळातील विचारांमध्ये कधीच अडकत नाहीत आणि सतत वर्तमानकाळात राहून संगीताच्या साधनेमध्ये तल्लीन असतात.
सात्त्विक कलाकृतीच्या निर्मितीसाठी अधिकाधिक लोकांना मूर्तीचा लाभ करून घेता यावा, या उद्देशांनी मूर्तीची संगणकीय त्रिमितीय रचना करण्याचे नियोजिले आहे.
परात्पर गुरु डॉक्टर म्हणाले, ‘‘वाईट शक्तींच्या आक्रमणामुळे माझीही स्थिती थोडीफार अशी झाली आहे, तर तुझ्यावर आक्रमणे होणारच !’’ त्या वेळी ‘सूक्ष्मातील युद्धाचा सध्याचा स्तर किती भयानक आहे !’, हे माझ्या लक्षात आले.
‘त्या ग्रंथातील चैतन्य सगळीकडे प्रक्षेपित होत आहे आणि त्या चैतन्यामुळे मला आध्यात्मिक लाभ होत आहेत’, असे मला जाणवू लागले.
‘प्रत्येक सेवा गुरूंची सेवा आहे आणि ती सेवा केल्याने माझा उद्धार होणार आहे’, असा भाव ठेवून सेवा केल्यावरच आपली खर्‍या अर्थाने गुरुसेवा होते अन् आपला मनोलयही होतो.
‘आध्यात्मिक मित्र किंवा मैत्रीण यांच्या माध्यमातून गुरुदेवच मार्गदर्शन करत आहेत’, असा भाव ठेवून ऐकले, तर प्रयत्न करणे सोपे होते आणि संघर्षाची तीव्रता न्यून होऊ लागते.
वर्षामध्ये उत्तम नेतृत्वगुण आहे. त्यांच्याकडे लढाऊ वृत्तीही आहे. त्या उत्तरदायी साधकांकडून मार्गदर्शन घेऊन साधकांच्या अडचणी सोडवतात.