ब्रह्मोत्‍सवाचे चैतन्य ब्रह्मांड मंडलापर्यंत कार्यरत होत असल्‍याने समष्‍टीला पंचतत्त्वांच्‍या विविध रूपांशी निगडित स्‍थुलातील प्रचीती मिळणे आणि त्‍यातून सच्‍चिदानंद परब्रह्म डॉ. आठवले यांच्‍या आध्‍यात्मिक क्षमतेचे वैशिष्‍ट्य अनुभवणे
गुरुदेवांचा संकल्‍प आणि साधकांची भक्‍ती यांमुळे देवतांची सात्त्विक चित्रे, नामजपाच्‍या पट्‍ट्या, सात्त्विक लिपी इत्‍यादी सनातनच्‍या कलाकृतींमध्‍ये ३० टक्‍क्‍यांहून अधिक देवतातत्त्व आले आहे. अशा अनेक कलाकृती आपल्‍याला सिद्ध करायच्‍या असून त्‍या समाजाची सात्त्विकता वाढवण्‍यासाठी साहाय्‍यभूत ठरणार आहेत.
‘मी चैतन्य आहे, भगवंताचा आहे, आनंदस्वरूप आहे’, त्याच्यापुढे दुःख, शोक आणि कष्ट टिकू शकत नाहीत.’
२३ जुलै या दिवशी प्रसिद्ध झालेल्‍या लेखात ‘हिंदु भगिनी ‘लव्‍ह जिहाद’मध्‍ये फसण्‍याचे कारण, लव्‍ह जिहाद करण्‍यासाठी मुसलमानांकडून केल्‍या जाणार्‍या युक्‍त्‍या, जगभरातील लव्‍ह जिहादचे संकट’, यांविषयी वाचले. आज या लेखाचा अंतिम भाग येथे देत आहोत.
‘जीवात्‍मा जितका लोकांचे ऐकून आणि त्‍यांच्‍या संगतीने अयोग्‍य वागेल, तितका तो मायेतील गोष्‍टींच्‍या अधीन होत जाईल आणि तो जितका भगवंताच्‍या अनुसंधान राहील, ईश्‍वरप्राप्‍तीच्‍या दृष्‍टीने चिंतन-मनन करील, तितका तो भगवंताच्‍या जवळ जाऊन या भवसागरातून मुक्‍त होईल.’
जगातील सर्वांत प्राचीन, वैज्ञानिक, मानवतावादी, समतावादी, भूतदयावादी, पर्यावरणवादी, तसेच व्‍यष्‍टी, समष्‍टी, सृष्‍टी आणि परमेष्‍टी यांचा एकाच वेळी समग्रपणे विचार करणार्‍या सनातन धर्माचे आचार, विचार अन् संस्‍कार म्‍हणजे हिंदुत्‍व !
केवळ दुसर्‍यांचे कल्‍याण करण्‍याच्‍या विचारानेच हृदयात सिंहासमान बळ येते. तुमच्‍यात जी योग्‍यता आहे, तिला ‘बहुजनहिताय’ (सर्वांच्‍या हितासाठी) खर्च करा (वापरा). त्‍यामुळे तुम्‍ही सुयोग्‍य बनाल…..
भगवंताच्‍या सेवेसाठी आपण ज्‍या ज्‍या गोष्‍टींचा उपयोग करतो, ती ती शुद्ध होत असते. आपले शरीर, मन, बुद्धी आणि अहंकार सर्वच भगवंताच्‍या सेवेत लावले, तर आपली सर्वांगाने परिपूर्ण शुद्धी होणे शक्‍य आहे….
रुदेवांना ‘त्‍यांच्‍या कोणत्‍या रूपाची पूजा करू ?’, असे विचारल्‍यावर त्‍यांनी त्‍यांच्‍या निर्गुण तत्त्वाची, म्‍हणजे गुरुपादुकांची पूजा करण्‍यास सांगणे अणि त्‍यानंतर हृदयमंदिरात गुरुपादुकांची स्‍थापना होत असल्‍याचे जाणवणे…
‘आश्रमातील शांती अनुभवण्‍यासारखी असून ती शब्‍दांत सांगता येत नाही. येथे आलेल्‍या प्रत्‍येक वेळी मी अधिकाधिक अंतर्मुख होतो. येथून परत गेल्‍यानंतरही माझी ही अवस्‍था काही आठवडे नव्‍हे, तर काही मासांपर्यंत टिकून असते. मला आश्रमात पुनःपुन्‍हा येण्‍याची ओढ लागलेली असते….