मनुष्य अगदी एकटा किंवा एकांतात असला, तरी आपल्या कल्पनेने तो अनेक माणसे आपल्याभोवती गोळा करतो. विशेषत: विद्वान लोकांना कल्पना अधिक असतात. तेव्हा कल्पना करायचीच, तर ती भगवंताविषयी करूया.

लव्ह जिहादमध्ये फसलेल्या मुलींना बाहेर देशात पाठवण्यात येते. तेव्हा त्याची मानवी तस्करी म्हणून नोंद केली जाते.

अर्जुनाने भगवंताला आपल्या बाजूला घेतले आणि त्यामुळे पांडवांचे जे समाधान टिकले, ते काही कौरवांचे टिकले नाही. पांडवांनी देहाने वनवास सोसला; पण मनाने त्यांनी भगवंताला भजल्यामुळे वनवासातही ते समाधानात राहिले.

तुमचे कर्म महत्त्वाचे नाही, त्या कर्माच्या पाठीमागची भूमिका महत्त्वाची आहे. ती निरहंकारी आहे कि नाही ? ती अनासक्तीची आहे कि नाही ?

‘शिकविल्याविना येत नाही, सांगितल्याखेरीज कळत नाही’, हे केवळ माणसाचेच वैशिष्ट्य आहे. इतर प्राणीवर्गात त्यांची सर्व कामे नैसर्गिक प्रवृत्तीने आणि सहजपणे होतात. माणसाला मात्र स्वतःच्या हिताचे काय आहे ?

गाझा पट्टीतील ‘हमास’ या आतंकवादी संघटनेचा सर्वोच्च कमांडर इस्माईल हानिया याला ठार केले. थोडक्यात शत्रू कुठेही असला, तरी त्याच्या देशात घुसून त्याला ठार करण्याची विजिगीषु वृत्ती ही इस्रायलमध्ये आहे.