‘ज्ञान, भक्ती आणि कर्म यांचा त्रिवेणी संगम प.पू. स्वामी गोविंददेव गिरि यांच्या जीवनात आपल्याला सहजतेने आढळून येतो. ते त्यांच्या अमृतमय वाणीने श्रोत्यांच्या मनमस्तिष्कावर संस्कारांचा अभिषेक अविरत करत आहेत.
सावरकर यांनी संपूर्ण हिंदु समाजाला संघटित करण्याचा प्रयत्न केला, तसा प्रयत्न सनातन संस्था सातत्याने करत आहे. त्यासाठी सनातन संस्था ही हिंदु जनजागृती समिती आयोजित करत असलेल्या अखिल भारतीय हिंदु राष्ट्र अधिवेशनात सहभाग घेते…
‘हिंदुत्‍व’ हेच राष्‍ट्रीयत्‍व असून हिंदु समाज त्‍यापासून दूर गेला, तर हिंदुस्‍थानचे आणि हिंदूंचे अस्‍तित्‍व जगात रहाणार नाही, हे जाणा !
हिंदुस्‍थानच्‍या भूतकाळाचा अभिमान, म्‍हणजेच देशाच्‍या राष्‍ट्रीयत्‍वाचा अभिमान आहे. हे राष्‍ट्रीयत्‍वही अशाच एकात्‍मतेच्‍या भावनेतून निर्माण झालेले आहे. अशा या एकात्‍मतेच्‍या भावनेलाच ‘हिंदुत्‍व’ हा शब्‍द यथार्थ असल्‍यामुळे शोभून दिसतो.
लोकशाहीची मुख्य त्रुटी ही की, लोकशाहीमध्ये निवडणुकीद्वारे निवडून यायचे आणि सत्ता प्रस्थापित किंवा सत्ता प्राप्त करायची; पण त्यासाठी ज्या अटी घालण्यात आल्या आहेत त्या अपुर्‍या आहेत. त्यात जोपर्यंत आपण सुधारणा घडवून आणत नाही, तोपर्यंत आपल्या देशात ‘शिवशाही भली’, असेच वाटत रहाणार आहे.
आपल्या देशातील अनेक राजकीय विचारवंत आणि राजकीय नेते यांना मुसलमान समाजाविषयी अत्यंत कळकळ आहे. सर्व प्रकारच्या सवलती मुसलमान समाजाला उपलब्ध करून दिल्या पाहिजेत, अशी त्यांची आग्रही भूमिका आहे…
हिंदु समाज जिहादी कृत्यांमुळे बिथरून गेला आहे. याला तोंड कसे द्यावे ? असा प्रश्न आहे. ‘हिंदूंची कोणतीही कृती मुसलमानांच्या धार्मिक भावनांवर आघात करणारी आहे’, असा सूर मुसलमानांनी लावला आहे.
खरी वैज्ञानिक वृत्ती म्हणजे प्रत्येक चमत्काराला सृष्टीने घातलेला एक नवा प्रश्न समजून तो सोडवण्याची धमक बाळगणे !
व्याख्यानात त्यांनी भगवान श्रीकृष्ण यांच्याविषयी अपमानकारक वक्तव्य केले आहे. त्यांच्यासारख्या बहुश्रुत आणि अभ्यासू असलेल्या विदुषीने श्रीकृष्णाचा केलेला अपमान त्यांच्या विद्वत्तेविषयी संशय निर्माण होण्यास पुरेसा आहे.
वर्ष १९१० मध्ये ‘सारे जहाँ से अच्छा’ या कवितेत जाणीवपूर्वक पालट करून त्या जागी ‘चीनो अरब हमारा हिंदुस्ताँ हमारा। मुस्लिम है हम वतन है सारा जहाँ हमारा ।।’, या २ ओळींचा समावेश करण्यात आला.