भाषेच्‍या मागे संस्‍कृती येत असते. म्‍हणून शिक्षणाचे माध्‍यम वा व्‍यवहाराचे साधन स्‍वभाषाच असली पाहिजे. केवळ इंग्रजीलाच ज्ञानाची खिडकी मानणे आणि तीच शिक्षणाचे वा व्‍यवहाराचे माध्‍यम ठेवणे, हे सर्वदृष्‍टीने आत्‍मघातकीपणाचे आहे. हे ज्‍या दिवशी उजाडेल तो सुदिन !
आज सरासरी प्रत्‍येक घरात एक तरी दुचाकी आढळून येते. वाहनांचे वाढते प्रमाण लक्षात घेता येणार्‍या काळात वाहतूक व्‍यवस्‍था सुरळीत होऊन अपघातांचे प्रमाण न्‍यून करण्‍यामध्‍ये सरकार, प्रशासन आणि जनता यांचा सक्रीय सहभाग असणे महत्त्वाचे आहे.
३० सप्‍टेंबर या दिवशी आपण ‘एक देश एक निवडणूक’ याची भारतात आवश्‍यकता का ? आणि एकाच वेळी देशातील सर्व निवडणुका घेतल्‍यास होणारे महत्त्वपूर्ण लाभ’, यांविषयी वाचले. आज या लेखाचा अंतिम भाग पाहूया.
मराठी संस्‍कृती, मराठी भाषेतून व्‍यक्‍त होणारा भाव, मराठीची शालीनता, तिच्‍यातील नम्रता, ढब, सालंकृतपणा हे सर्व संस्‍कृत भाषेनंतर मराठी भाषेतच दिसून येते.
हुजूरपागा शाळेत श्रावणातील हळदी- कुंकु, दहीहंडी, गणेशोत्‍सव, गरबा, मकरसंक्रांत, वारी इत्‍यादी सण साजरे होतात का ? होत नसतील, तर का होत नाहीत ? व्‍हायला हवेत; कारण ती आपली संस्‍कृती आहे.
कोणत्‍याही सत्‍प्रवृतीचा अपलाभ घेतला जाणे स्‍वाभाविक असते; म्‍हणून सदसद्विवेकबुद्धीचा उपयोग करणे, हे शास्‍त्रांनी पुष्‍कळ महत्त्वाचे मानले आहे.
पू. राधा प्रभुआजींनी दमदार पावले टाकत नामजपादी उपायांच्‍या खोलीत प्रवेश केल्‍यावर ‘एक रणरागिणी प्रवेश करत आहे’, असे मला जाणवले.
मला गुरुदेवांची कृपा अनुभवता आली. ‘गुरुदेवांच्‍या कृपेने परिस्‍थितीमध्‍ये १०० टक्‍के पालट होतो’, याची मला अनुभूती घेता आली’, त्‍याबद्दल मी गुरुदेवांच्‍या चरणी कोटीशः कृतज्ञ आहे.’
भावजागृतीचा प्रयोग करतांना एका साधिकेला परात्पर गुरुदेवांप्रति आलेली अनुभूती काव्यरुपाने येथे देत आहे.
‘जीवनातील कठीण प्रसंगातही स्‍थिर रहाण्‍यासाठी किंवा त्‍याकडे साक्षीभावाने पहाता येण्‍यासाठी कसे प्रयत्न करायला हवेत’, हे मला शिकवल्‍याबद्दल प.पू. गुरुदेवांप्रती कृतज्ञता व्‍यक्‍त करण्‍यासाठी माझ्‍याकडे शब्‍दच नाहीत.’