‘आश्रमातील पायर्‍या म्‍हणजे जणू वैकुंठातील सोन्‍याच्‍या पायर्‍या आहेत’, असे मला जाणवत होते. त्‍या पायर्‍या गुळगुळीत झाल्‍या आहेत. मला सगळीकडे मोगरा आणि चंदन यांचा सुगंध येत होता.
सनातन संस्‍थेकडे ५ सहस्रांहून अधिक ग्रंथ होतील, इतके ज्ञान उपलब्‍ध असल्‍याने ग्रंथनिर्मितीच्‍या सेवेसाठी अन्‍य पुस्‍तके वाचण्‍याची आवश्‍यकता नाही !
‘चित्तशुद्धीसाठी वर्षानुवर्षे तप, ध्‍यान, योग आदी करण्‍यापेक्षा सोपा आणि शीघ्र मार्ग म्‍हणजे, सच्‍चिदानंद परब्रह्म डॉ. जयंत आठवले (गुरुदेव) यांनी शिकवलेली ‘स्‍वभावदोष-निर्मूलन प्रक्रिया’ आचरणात आणणे होय.
‘ब्रह्मोत्‍सवाचे सर्व नियोजन देवतांनी केले आहे’, असा विचार माझ्‍या मनात आला. कार्यक्रमस्‍थळाच्‍या मैदानावरील माती सोनेरी दिसत होती आणि ‘मातीला स्‍पर्श करावा’, असे मला वाटत होते.
आश्रमात संगणकांच्‍या दुरुस्‍तीची सेवा करतांना अकस्‍मात् काही नवीन अडचण येते. त्‍या वेळी आरंभी माझ्‍या मनात विचार येतो, ‘ही सेवा करायला मला जमेल का ?’ नंतर सच्‍चिदानंद परब्रह्म डॉक्‍टरांना प्रार्थना करून सेवा चालू केल्‍यावर ती अडचण सहजतेने सुटते.