स्वत: श्रद्धावंत असणे आणि श्रद्धेचा पुरस्कार करणे, हा माझ्या मते श्रेष्ठ पुरुष; स्वत:ची श्रद्धा नसली, तरी श्रद्धावंतांचा बुद्धीभेद न करणारा हा माझ्या मते मध्यम पुरुष; स्वत:ची श्रद्धा आणि दुसर्‍यांच्या श्रद्धा याविषयांची टर उडवतो
‘अध्यात्मशास्त्रानुसार पुण्यवान पुरुषाची पुण्यकर्मे आणि साधना करणार्‍या पुरुषाची साधना यांचे अर्धे फळ त्याच्या पत्नीला मिळते. या फलप्राप्तीमुळे तिच्या जीवनाचे कल्याण होते; मात्र त्यासाठी तिने तिच्या पतीशी अधिकाधिक एकरूप होणे आवश्यक आहे.
आपल्याला जे पाहिजे, ते त्याच्याजवळ मागावे. मागितलेली वस्तू भगवंत देईल किंवा न देईल. वस्तू दिली, तर बरेच झाले; पण ‘आपण मागितलेली वस्तू भगवंताने दिली नाही, तर ती देणे आपल्या हिताचे नव्हते’, असे खरे मनापासून वाटावे.
‘अध्यात्मशास्त्राच्या संदर्भात काही लेखकांनी लिहिलेल्या काही ग्रंथांतील विषय आणि भाषा हे सर्वसामान्य जिज्ञासूंना कळण्यासाठी खूप कठीण असतात….
‘आमच्या घरी आलेल्या एका संन्याशाला (ते स्वतःला जगातील सर्वांत शहाणा मनुष्य समजत होते.) मी म्हटले, ‘‘रावणाने सीतेला पळवून नेल्यावर राम झाडांना मिठ्या मारून रडू लागला.
मुलाकरता आईबापांनी, जाणती झाल्यावर आईबापांकरता मुलांनी, सदाकरता बायकोसाठी नवर्‍याने आणि नवर्‍यासाठी बायकोने स्वतःच्या सुख संकल्पना नियंत्रित ठेवल्या, तरच जीवन सुखी, स्वस्थ आणि प्रसन्न राहू शकेल. अन्यथा शोक, संताप यांचेच साम्राज्य राहील.
शंकर पार्वतीला म्हणतो, ‘‘हे देवी, माझा जो भक्त शिवरात्रीचे उपोषण करतो त्याला दिव्य गणत्व प्राप्त होऊन सर्व भोग भोगून तो मोक्षाला जातो.’’
आज्ञाचक्राच्या ठिकाणी असलेले शिवाचे स्थान हे एकप्रकारे शिवाच्या गुरुत्वाचीच साक्ष देते. शिवाचा तृतीय नेत्र (ज्ञानचक्षू) असण्याचे स्थानही तेच आहे.
भजन मंत्राचा अर्थ या प्रकारे आहे – गण म्‍हणजे विचार करणे किंवा लक्षात घेणे. गण म्‍हणजे जीवात्‍मा. गणांत म्‍हणजे ब्रह्माहून वेगळा नसलेला, अर्थात् जीव हाच ब्रह्म आहे. बोते म्‍हणजे जयजयकार करा.
