राज्यातील चामराजनगर येथील रुग्णालयात ऑक्सिजनच्या कमतरतेमुळे २४ कोरोनाबाधित रुग्णांचा मृत्यू झाला. या घटनेनंतर म्हैसूर येथून चामराजनगर येथे २५० ऑक्सिजन सिलिंडर पाठवण्यात आले आहेत.
कोरोनाबाधित झालेल्या एका वृद्ध दांपत्याने रेल्वेसमोर उडी घेत आत्महत्या केली. ‘स्वतःमुळे स्वतःच्या नातवालाही कोरोनाचा संसर्ग होईल, या भीतीपोटी या दांपत्याने आत्महत्या केल्याचे म्हटले जात आहे.
गेल्या वर्षीच्या तुलनेत यंदा विक्रीत ३७ टक्के वाढ झाली आहे. गेल्या वर्षी जानेवारी ते मार्च २०२० या काळात १०२ टन सोने विक्री झाली होती.
खासगी डॉक्टर आणि कोविड सेंटर चालवणार्‍या स्पर्श हॉस्पिटलने रुग्णांच्या नातेवाइकांकडून १ लाख रुपये घेतल्याचा संतापजनक प्रकार !……गोवा वैद्यकीय महाविद्यालयाच्या रुग्णालयात ऑक्सिजन आणि खाटा यांचा तुटवडा : कोरोनाचा कहर चालू असूनही ‘व्हीआयपी’ संस्कृती कार्यरत…
कामगारांच्या दैनंदिन जीवनातील मूलभूत गरजा भागवण्यासाठी येणार्‍या अडचणींवर तोडगा म्हणून सक्रीय बांधकाम कामगारांना दळणवळण बंदी मध्ये २-३ सहस्र रुपये आर्थिक साहाय्य देण्याची घोषणा करण्यात आली, परंतु कामगारांना ही रक्कम अजून मिळालेली नाही.
कोरेगाव तालुक्यातील चिमणगाव येथे एका रेशन दुकानातच अवैधरित्या मद्यविक्री चालू होती. या ठिकाणी सातारा येथील स्थानिक गुन्हे शाखेच्या पथकाने धाड टाकून संबंधिताना कह्यात घेतले असून ७ लाख रुपयांचा मुद्देमाल शासनाधीन करण्यात आला आहे.
कोरोनाची सौम्य लक्षणे झाल्यानंतर ग्रामीण भागातील रुग्ण गृहविलगीकरणात रहाण्याची विनंती करतात. त्यांना तशी अनुमती दिली जाते; मात्र नंतर रुग्ण बाहेर फिरतात आणि संसर्ग वाढतो. त्यामुळे अशा रुग्णांवर लक्ष ठेवण्याचे दायित्व प्राथमिक शिक्षकांवर सोपवण्याचा निर्णय घेण्यात आला आहे.
हेल्पलाईनवरून खाटा मिळवून देण्यासाठी साहाय्य केले जात असले, तरी त्याच वेळी सर्व खासगी रुग्णालये आणि सरकारी कोविड सेंटरमध्ये रुग्णांची थेट भरती होते. गंभीर रुग्णाला अत्यावश्यक व्हेंटिलेटर सज्ज खाटा थेट रुग्णालयांकडून भरल्या जातात. त्यामुळे या जागा हेल्पलाईन वर उपलब्ध होत नाहीत असे दिसले.
न्यायालयाला केंद्र आणि राज्य सरकार यांना निर्देश देऊन कामे करवून घ्यावी लागतात, हे लज्जास्पद आहे. सर्व यंत्रणा हाताशी असतांना न्यायालयाला निर्देश द्यावे लागतात, याचा सरकारने विचार करावा !
स्वातंत्र्यवीर विनायक दामोदर सावरकर आणि त्यांचे ज्येष्ठ बंधू क्रांतीवीर गणेश दामोदर सावरकर यांची २ मे १९२१ या दिवशी अंदमानच्या सेल्युलर कारागृहातून मुक्तता झाली. या ऐतिहासिक घटनेला २ मे २०२१ या दिवशी एक शतक पूर्ण झाले.