१. ‘ईश्वरप्राप्ती होण्यासाठी आपल्यामध्ये नुसता भाव नव्हे, तर शुद्ध भाव (भक्ती) निर्माण होणे आवश्यक असते. अंतःकरण शुद्ध झाल्याविना भावाचे रूपांतर शुद्ध भावात होऊ शकत नाही.
२. ‘नामजप कोणता करतो ?’ हे जेवढे महत्त्वाचे आहे, तेवढेच ‘तो करण्यामागचा आणि करतांनाचा भाव’ हेही महत्त्वाचे आहे.
३. दुसर्‍यांविषयी नकारात्मक बोलण्यामुळे आपल्यामधील भावाची पातळी अल्प होऊ लागते.
४. प्रतिकूल परिस्थितीत भावाच्या स्तरावर रहाता येण्यासाठी अनुकूल स्थिती असतांनाच भाव जागृत ठेवण्यासाठी सतत प्रयत्न करावे लागतात.’
– (पू.) संदीप आळशी (१६.९.२०२४)
गुरुदेवांच्या अनुसंधानात राहून परिपूर्ण आणि भावपूर्ण सेवा करणार्या फोंडा, गोवा येथील कु. साधना सूर्यकांत सावंत (वय २४ वर्षे) !
शेवटच्या क्षणापर्यंत सतत नामजप करून ईश्वराच्या अनुसंधानात रहाणार्या पुणे येथील कै. (श्रीमती) दगुबाई नारायण चव्हाण (वय ९३ वर्षे) !
विवाहसोहळा नव्हे, श्री गुरूंनी अनुभवण्यास दिलेला भावसोहळाच !
जो गुरुवरी विसंबला । तो भवसागरी तरला ।।
सच्चिदानंद परब्रह्म डॉ. आठवले यांनी ‘ते साधकांना त्यांच्या स्वप्नात भेटतात’, असे साधकाला सांगितल्यावर त्याविषयी त्याचे गुरुदेवांविषयी झालेले चिंतन !
‘केवळ सुख असावे, दुःख नको’, हे मागणे सयुक्तिक नाही !