उत्तरकाशी येथील बोगद्यात १४ दिवसांपासून अडकलेल्या ४१ कामगारांना वाचवण्यासाठी युद्ध स्तरावर प्रयत्न चालू आहेत. या बचावकार्यात अनेक अडथळे येत असून खोदकाम करणारे ‘ऑगर’ यंत्र आतील लोखंडी संळ्यांमध्ये अडकल्याने नादुरुस्त झाले आहे.
६-६ मीटरचे ३ पाईप टाकायचे काम शेष आहे. एक पाईप टाकण्यासाठी अनुमाने ४ घंटे लागतात. १८ मीटर खोदल्यानंतरच बचावकार्य चालू होईल.
सध्‍याच्‍या धकाधकी आणि गतीमान जीवनात कोणती परिस्‍थिती कुणावर केव्‍हा होईल ? याची शाश्‍वती देता येत नाही. किरकोळ दुखापत असो वा जीवघेणी परिस्‍थिती, त्‍या प्रसंगात सतर्क राहून योग्‍य कृती करणे अत्‍यंत आवश्‍यक असते.
उत्तरांचल ही देवभूमी आहे. अलीकडे तेथे महापूर, भूस्‍खलन अशा अनेक आपत्ती येण्‍याचे प्रमाण वाढत आहे. यातून निसर्गाला कुठला वेगळा संदेश द्यायचा आहे का ? सातत्‍याने वेगवेगळ्‍या प्रकारच्‍या येणार्‍या अडथळ्‍यांवरून ‘निसर्गाला खरोखरच असा विकास मान्‍य आहे का ?’, याचेही चिंतन करण्‍याची वेळ आली आहे.
१० दिवसांपासून अडकलेल्या ४१ कामगारांचे चित्रीकरण समोर आले आहे. बोगद्यात ६ इंच रुंद पाइपलाइनद्वारे ‘एन्डोस्कोपिक कॅमेरा’ पाठवण्यात आला.
खाली पडलेल्या खांबातील वीजवाहिन्यांमधून वीजप्रवाह चालू ठेवणे म्हणजे जनतेच्या जिवाशी खेळण्यासारखेच आहे ! या चुकीसाठी संबंधितांवर कठोर कारवाई व्हायला हवी !
अपघात टाळण्यासाठी प्रवासाला निघण्‍यापूर्वी वाहनाची दृष्‍ट काढणे, प्रार्थना करणे, गाडीत नामजपाच्‍या पट्ट्या लावणे आदी आध्‍यात्मिक स्‍तरावरील उपाय करणेही क्रियमाणच आहे. क्रियमाण वापरून नियमांचे काटेकोरपणे पालन केले तर अपघातांचे प्रमाण निश्‍चितच न्‍यून करता येईल !
९ दिवसांपासून बोगद्यात बोगद्यात अडकले आहेत ४१ कामगार !
अशी चेतावणी का द्यावी लागते ? वारंवार अपघात होत आहेत, तर उपाययोजना काढायला हवी, हे प्रशासनाला का कळत नाही ?
यमुनोत्री राष्ट्रीय महामार्गावरील सिल्क्यारा बोगद्यात भूस्खलनामुळे अडकलेल्या ४० कामगारांची अद्याप सुटका झालेली नाही. ५ दिवसांनंतरही त्यांना बाहेर काढण्यासाठी प्रयत्न चालू आहेत. सध्या या कामगारांना प्राणवायू आणि अन्न हे एका लहान पाईपद्वारे पोचवण्यात येत आहे.