‘आश्रमातील कार्य धार्मिक, आध्यात्मिक आणि शास्त्रीय पद्धतीने चालू आहे’, हे पाहून मला आश्चर्य वाटले. येथे आल्यानंतर मला साधना आणि सेवा यांविषयी समजले. ‘साधना केल्याने अंतर्बाह्य सुख-समाधान शोधणे अन् ते मिळवणे साध्य होते’, हेही माझ्या लक्षात आले.
काही साधकांमध्ये सेवा उरकण्याची वृत्ती असते. त्या वेळी ताई त्यांच्या चुका लक्षात आणून देते. ती म्हणते, ‘‘आपण सेवा किती करतो ?’, यापेक्षा ‘ती सेवा कशी करतो ?’, याकडे देव पहात असतो.
साधक-पालकांनो, आपले पाल्य म्हणजे हिंदु राष्ट्राची भावी पिढी ! या पिढीवर सुसंस्कार करणे आणि त्यांच्या मनावर साधनेचे बीज रुजवणे आवश्यक आहे. पुढील पिढीला आतापासून घडवल्यास ही मुले हिंदु राष्ट्रातील सुजाण नागरिक बनतील !
‘२.५.२०२४ या दिवशी वातावरणात पुष्कळ उष्मा जाणवत होता. त्या दिवशी स्वयंपाकघरात सर्व साधकांसाठी भाकरी करण्याची सेवा होती. मी भाकरी करण्यासाठी मोठ्या तव्याजवळ ४ घंटे उभी होते; मात्र मला उष्णतेचा त्रास जाणवला नाही. मी ही सेवा करतांना सतत जयघोष करत होते.
सर्व संत आणि सद्गुरु यांच्या प्रेमामुळेच देवद आश्रमाच्या वातावरणात पालट होत आहेत. ‘सर्व संत म्हणजे परात्पर गुरुदेवांचीच रूपे आहेत’.
‘दशदिक्पाल पूजन’ आणि ‘मेधा-दक्षिणामूर्ती याग’ यांसंदर्भात ‘महर्षि अध्यात्म विश्वविद्यालया’ने केलेले संशोधन पुढे दिले आहे.
‘आम्हाला आश्रमातील वातावरण अतिशय शांत वाटले. येथील परिसर अतिशय स्वच्छ, नीटनेटका आणि अत्यंत व्यवस्थित आहे.
या वेळी राष्ट्रगीत गाण्यात आले, तसेच ‘भारतमाता की जय’, ‘जयतु जयतु हिन्दुराष्ट्रम् ।’, तसेच ‘वन्दे मातरम्’ या घोषणा देण्यात आल्या.
रेणुका सेवेची बरकाव्यानिशी व्याप्ती काढून त्यानुसार ती सेवा पूर्ण करते आणि सेवा पूर्ण झाल्यावर संबंधित उत्तरदायी साधकांना सेवेचा आढावा देऊन सेवा परिपूर्ण करते.’
परम पूज्य नामे आम्हां गुरु लाभले । म्हणूनिया पू. अण्णा देवदच्या साधकांना भेटले ।।
नामस्मरणरूपी महानदी वाहे पू. अण्णांच्या अंतरी । पू. अण्णांच्या सत्संगरूपी चैतन्याने साधक पावन होती ।।