श्रीविष्णुयागाच्या वेळी प्रारंभी पूजा करतांना ‘साक्षात् महाविष्णुच (परात्पर गुरु डॉ. आठवलेच) तेथे असून त्याच्याकडून येत असलेले चैतन्य वातावरणात पसरत आहे’, असे मला वाटले.

नामजपादी उपायांना बसल्यावर ‘परात्पर गुरुदेवांच्या पायांना मर्दन (मालीश) करत आहे’, असा भाव ठेवून मी नामजप करत होते. या दिवशी वेगळेच अनुभवायला मिळाले. परात्पर गुरुदेव प्रथम श्रीकृष्णाच्या रूपात दिसले.

मी आश्रमात सेवा करते. त्या वेळी ‘२४ घंटे सेवाच करत राहूया’, असे मला वाटते. मला मुळीच थकवा येत नाही; कारण ‘गुरुदेवच सेवा करवून घेत आहेत. मी काहीच करत नाही’, असे मला जाणवते.

‘रामनाथी आश्रमात एक यज्ञ चालू असतांना मला सुगंधाची अनुभूती आली. यज्ञापूर्वी माझे मन थोडे विचलित झाले होते; पण यज्ञानंतर ते शांत झाले. त्यामुळे मला आश्रमातील सात्त्विकता ग्रहण करता आली.