त्यांनी १ सहस्र वर्षांच्या पूर्वी सांस्कृतिक आणि आध्यात्मिक एकतेविषयी भारतियांना जागृत केले, असे प्रतिपादन केरळचे राज्यपाल आरिफ महंमद खान यांनी केले.
‘जेव्हा संतांना या भूतलावर आता अधिक करण्यासारखे किंवा मिळवण्यासारखे काही उरलेले नाही, याची जाणीव होऊ लागते, त्यामुळे ते समाधी घेतात.’
प्रभु श्रीराम यांनी नेहमीच सामाजिक एकतेचा मार्ग अंगीकारला. त्यांनी समाजातील प्रत्येक घटकाला जोडण्यासाठी प्रयत्न केले. आपण त्यांच्याकडून प्रेरणा घ्यायला हवी.
मी किन्नीगोळी (कर्नाटक) येथील प.पू. देवबाबा यांना म्हणालो, ‘‘देहत्यागानंतर २ – ३ सेकंदांतच बाबांचा लिंगदेह उच्च लोकात स्थिर झाला आहे’, असे मला जाणवले.’’ त्यावर प.पू. देवबाबा म्हणाले, ‘‘बरोबर आहे. बाबांना पुनर्जन्म नाही. ते वैकुंठलोकात गेले आहेत.
श्री. नंदा आचारी गुरुजी यांचे संतपद घोषित केल्यावर त्यांच्या नयनांतून अश्रुधारा वाहू लागल्या. तेव्हा त्यांच्या चित्तातील भक्ती आणि आनंद भावाश्रूंच्या रूपाने व्यक्त झाल्याचे जाणवले. त्यामुळे कार्यक्रमस्थळाचे वातावरण पुष्कळ भावमय आणि आनंददायी झाले.
अफाट सहनशीलता आणि देवावरील दृढ श्रद्धा यांमुळे गंभीर आजारपणाला स्थिरतेने सामोरे जाणारे सनातनचे ७ वे संत पू. पद्माकर होनप (वय ७४ वर्षे) !
नारायणगाव (जिल्हा पुणे) येथील थोर संत प.पू. काणे महाराज यांचा पाचवा पुण्यतिथी उत्सव २८ ऑक्टोबर २०२२ या दिवशी मनोहरबाग, नारायणगाव येथे भावपूर्ण वातावरणात साजरा झाला.
प.पू. काणे महाराज यांच्या पादुकांचे पूजन त्यांचे भक्त श्री. गणेश भुसारी आणि सौ. मनीषा भुसारी यांनी केले.
२३.२.२०२२ या दिवशी प.पू. दास महाराजांचा वाढदिवस होता. त्यापूर्वी मला ‘प.पू. दास महाराज यांना भेटावे’, असे वाटत होते; परंतु काही कारणास्तव मला त्यांच्याकडे जाता येत नव्हते. तेव्हा मी हनुमंतरायांना प्रार्थना केली…
‘रामनाथी, गोवा येथील सनातनच्या आश्रमात २०.८.२०१३ या दिवशी एक अद्वितीय घटना घडली. प.पू. डॉक्टर खोलीत रात्री १० वाजता संगणकावर ग्रंथांच्या धारिका पडताळत होते. त्या वेळी तेथे दैवी गंध तीव्रतेने दरवळू लागला. तेथे असणार्‍या सर्व साधकांनाही तो जाणवला.