५.५.२०२४ या दिवशी प्रसिद्ध झालेल्या भागात ‘सद्गुरु राजेंद्र शिंदे यांना होणारे तीव्र शारीरिक त्रास आणि त्यावर केले जाणारे उपचार’ पाहिले. आता या भागात ‘अशा स्थितीतही त्यांनी कशा सेवा केल्या ?’ ते येथे दिले आहे.
दत्तगुरूंचा नामजप करतांना सूक्ष्मातून मला माझ्याभोवती चांगल्या शक्तीचे किरण दिसले, त्या वेळी ‘माझा अनिष्ट शक्तींचा त्रास न्यून होत आहे’, असे जाणवून मला सुरक्षित वाटत होते.
परमात्म्याने त्याची संपूर्ण शक्ती या नामात ठेवली आहे. नामजपाला काही विशिष्ट स्थळ-काळ-वेळ यांची आवश्यकता नाही. रात्रंदिवस रामनामाचा जप करावा.
गुरुदेवांच्या कृपेने मी स्वतःतील वेगवेगळ्या स्वभावदोषांवर स्वयंसूचना दिल्या. त्यामुळे माझ्यातील काही स्वभावदोष न्यून झाले.
‘प.पू. भक्तराज महाराज’ यांचे छायाचित्र जागृत झाले आहे व त्यांच्या हातातील काठी आणि त्यांचे डोळे अन् मस्तक यांची हालचाल होत आहे’, असे मला जाणवले.
नामजप करतांना मला गुरुमाऊलीचे विशाल चरण दिसून सगळीकडे चैतन्य जाणवू लागले आणि नंतर मला माझे शरीर हलके जाणवू लागले. मन निर्विचार होऊन माझा नामजप एकाग्रतेने होऊ लागला.
वर्ष २०२३ मध्ये सच्चिदानंद परब्रह्म डॉ. आठवले यांचा ८१ वा जन्मोत्सव ब्रह्मोत्सव स्वरूपात साजरा केला होता. त्या वेळी अमरावती येथील साधकांना आलेल्या अनुभूती येथे देत आहोत.
शांतारामदादांचे व्यावहारिक दृष्ट्या शिक्षण अल्प झाले आहे. तरीही केवळ त्यांच्यातील भाव आणि तळमळ यांमुळे ते सांगत असलेला विषय सर्वांना आकलन होतो अन् ऐकणार्‍याला त्यांनी सांगितल्याप्रमाणे साधना करावीशी वाटते.
परम पूज्यांनी सांगितल्याप्रमाणे ‘देवाण-घेवाण हिशोब संपवणे’, हे अतिशय महत्त्वाचे आहे’, या विचाराने मी माझ्या मनात त्यांच्याविषयी असलेले किल्मिष आणि पूर्वग्रह काढू शकले अन् ‘मनापासून त्यांची सेवा करायची’, असे ठरवून सेवा करायला आरंभ केला.
‘साधना करतांना आणि व्यावहारिक जीवन जगतांना असंख्य अडचणी येतात. त्या अडचणीतील प्रसंगांना सामोरे जाण्यासाठी देवाने आपल्याला एक अनमोल आणि प्रभावी शस्त्र दिले आहे…