सनातनच्या ४८ व्या (व्यष्टी) संत पू. (श्रीमती) निर्मला दातेआजी (वय ९० वर्षे) यांना खोकल्याचा तीव्र त्रास होत होता. सद्गुरु डॉ. मुकुल गाडगीळ यांनी सांगितलेल्या नामजपादी उपायांनी पू. दातेआजींना लाभ होऊन त्यांचा खोकला न्यून झाला.
साधक सेवा करत असतांना मला ‘प्रत्येक साधकाच्या अंतरात गुरुकृपेची पुष्कळ तळमळ आहे. ती तळमळ त्यांना सेवा करण्याचे बळ देत आहे’, असे वाटून पुष्कळ शिकायला मिळत होते.
आरतीला आलेल्या सर्वांना विचारले, ‘‘ही माळ कुणाची आहे ?’’ तिथे आलेल्यांपैकी कुणाचीही ती माळ नव्हती. संतांनी ती माळ पाहून सांगितले, ‘‘साक्षात् श्रीरामाने तुम्हाला ही माळ भेट दिली आहे.’’
पूर्वी आईला आमची काळजी वाटत असे; परंतु ‘प.पू. गुरुमाऊली सर्वकाही चांगलेच करणार आहेत’, असा भाव ठेवून आता ती निश्चिंत आणि आनंदी रहाते.’
मी भवानीमातेचे दर्शन घेतल्याचा दुसर्‍या दिवशी सायंकाळी आश्रमात बासरी वाजवत असतांना माझ्या बोटाला कुणाचा तरी स्पर्श जाणवला आणि ‘तिच शक्ती माझ्याकडून बासरी वाजवून घेत आहेत’, असे मला वाटले. बासरी वाजवून झाल्यावर मला समजले की, ‘माझ्याकडून एक नवी धून त्या शक्तीने सिद्ध करून घेतली आहे.’
‘आजारपणात रुग्णाने आणि त्याच्या नातेवाइकांनी नामजपादी उपाय केल्यास त्यांना कसा लाभ होतो ?’, याविषयीच्या अनुभूतींचा काही भाग २४.४.२०२४ या दिवशी पाहिला. आज पुढील भाग पाहू.
रामनाथी आश्रमात प्रवेश करताच श्री सिद्धिविनायकाचे तेजोमय दर्शन होऊन डोळ्यांचे पारणे फिटणे
सद्गुरु काकांनी ‘तिच्या शरिरात ३ मोठ्या गाठी असून दोन गाठी छातीत आणि एक गाठ हिरडीच्या ठिकाणी आहे’, असे मला सांगितले. तिच्या वैद्यकीय अहवालातही तसेच आले.
काकूंना आमची काही चूक लक्षात आली, खोलीतही काही सूत्रे लक्षात आली किंवा कुणाची बोलण्याची पद्धत अयोग्य असल्याचे लक्षात आले, तर त्या अगदी सहजतेने सांगून आम्हाला साहाय्य करतात.
श्री. प्रशांत यांच्याकडे धर्मप्रेमींच्या व्यष्टी साधनेचा आढावा घेण्याची सेवा आहे. ते धर्मप्रेमींना त्यांच्या चुका अतिशय प्रेमाने समजावून सांगतात. त्यामुळे चुकांचे गांभीर्य त्यांच्या लक्षात येते.