दत्तगुरूंचा नामजप करतांना एका साधिकेला आलेल्या अनुभूती

१. स्वभाव चंचल असूनही दत्तगुरूंच्या नवीन नामजपाने एकाग्रता सहजतेने साध्य होऊन नामजप एका लयीत होणे : ‘मला असलेले पूर्वजांचे त्रास न्यून होण्यासाठी साधकांनी ‘ॐ ॐ श्री गुरुदेव दत्त ॐ ।’ हा नामजप करून पहाण्यास सांगितले. माझा स्वभाव चंचल असून माझी एकाग्रता सहज भंग होते. त्यामुळे बसून नामजप करणे मला पुष्कळ कठीण जाते. असे असले, तरी या नवीन नामजपाने माझी एकाग्रता सहजतेने साध्य होऊन नामजप एका लयीत होत होता.

२. नामजप केल्यानंतर काही वेळाने मला चांदीच्या दोरीप्रमाणे एक शक्तीचा स्रोत दिसला. त्या स्रोतातून माझ्या समोर भगवान शिवाचे रूप प्रगट झाले. हे एक सुंदर दृश्य आणि अनुभूती होती. या अनुभूतीने मला आश्वस्त वाटले आणि आनंद झाला, तसेच प्रतिदिन हा नामजप करण्याची मला प्रेरणा मिळाली.

३. सूक्ष्मातून मला माझ्याभोवती चांगल्या शक्तीचे किरण दिसले. त्या वेळी ‘माझा अनिष्ट शक्तींचा त्रास न्यून होत आहे’, असे जाणवून मला सुरक्षित वाटत होते.

४. नामजप केल्यानंतर मला पुष्कळ उत्साही वाटत होते, तसेच ‘हा नामजप मोठ्याने आणि अखंड करतच रहावा’, असे वाटत होते.

माझ्या आयुष्यातील कठीण प्रसंगांवर मात करण्यासाठी साहाय्य करणार्‍या परात्पर गुरुदेवांच्या (परात्पर गुरु डॉ. आठवले यांच्या) चरणी कृतज्ञता !’

– एक साधिका (२५.१०.२०२३)

वाईट शक्ती : वातावरणात चांगल्या आणि वाईट शक्ती कार्यरत असतात. चांगल्या शक्ती चांगल्या कार्यासाठी मानवाला साहाय्य करतात, तर वाईट शक्ती त्याला त्रास देतात. पूर्वीच्या काळी ऋषिमुनींच्या यज्ञांत राक्षसांनी विघ्ने आणल्याच्या अनेक कथा वेद-पुराणांत आहेत. ‘अथर्ववेदात अनेक ठिकाणी वाईट शक्ती, उदा. असुर, राक्षस, पिशाच तसेच करणी, भानामती यांचा प्रतिबंध करण्यासाठी मंत्र दिले आहेत. वाईट शक्तींच्या त्रासांच्या निवारणार्थ विविध आध्यात्मिक उपाय वेदादी धर्मग्रंथांत सांगितले आहेत.

आध्यात्मिक त्रास : याचा अर्थ व्यक्तीमध्ये नकारात्मक स्पंदने असणे. व्यक्तीमध्ये नकारात्मक स्पंदने ५० टक्के किंवा त्यांहून अधिक प्रमाणात असणे, म्हणजे तीव्र त्रास, नकारात्मक स्पंदने ३० ते ४९ टक्के असणे, म्हणजे मध्यम त्रास, तर ३० टक्क्यांहून अल्प असणे, म्हणजे मंद आध्यात्मिक त्रास असणे होय. आध्यात्मिक त्रास हा प्रारब्ध, पूर्वजांचे त्रास आदी आध्यात्मिक स्तरावरील कारणांमुळे होतो. आध्यात्मिक त्रासाचे निदान संत किंवा सूक्ष्म स्पंदने जाणू शकणारे साधक करू शकतात.

सूक्ष्म : व्यक्तीचे स्थूल म्हणजे प्रत्यक्ष दिसणारे अवयव नाक, कान, डोळे, जीभ आणि त्वचा ही पंचज्ञानेंद्रिये आहेत. ही पंचज्ञानेंद्रिये, मन आणि बुद्धी यांच्या पलीकडील म्हणजे ‘सूक्ष्म’. साधनेत प्रगती केलेल्या काही व्यक्तींना या ‘सूक्ष्म’ संवेदना जाणवतात. या ‘सूक्ष्मा’च्या ज्ञानाविषयी विविध धर्मग्रंथांत उल्लेख आहेत.

सूक्ष्मातील दिसणे, ऐकू येणे इत्यादी (पंच सूक्ष्मज्ञानेंद्रियांनी ज्ञानप्राप्ती होणे) : काही साधकांची अंतर्दृष्टी जागृत होते, म्हणजे त्यांना डोळ्यांना न दिसणारे दिसते, तर काही जणांना सूक्ष्मातील नाद किंवा शब्द ऐकू येतात.