देशाला स्‍वातंत्र्य मिळाल्‍यानंतर गुजराती भाषिक स्‍वत:च्‍या वेगळ्‍या राज्‍याची, तर मराठी भाषिक नागरिकही स्‍वतंत्र राज्‍याची मागणी करत होते. या मागणीसाठी अनेक आंदोलने झाली. या आंदोलनाचा परिणाम म्‍हणून वर्ष १९६० मध्‍ये महाराष्‍ट्र आणि गुजरात अशा २ राज्‍यांची निर्मिती करण्‍यात आली.
मराठी लोकांमध्‍ये स्‍वभाषेविषयी प्रेम निर्माण न होणे, याचा दोष मूळ महाराष्‍ट्राकडेच जातो. महाराष्‍ट्रात केवळ जातीयतेचे विष भिनले; भाषेचा अभिमान वृद्धींगत केला गेला नाही. महाराष्‍ट्रीय लोकांनी स्‍वभाषेचा अभिमान जोपासला नाही, ही अप्रिय; पण सत्‍य घटना आहे.
पेशवाईच्‍या मराठेशाहीतील सर्व घडामोडी आणि स्‍थित्‍यंतरे पाहून त्‍यांत प्रत्‍यक्ष भाग घेतलेला अनुभविक जुना सरदार या वेळी हा एकच होता आणि तो म्‍हणजे मल्‍हारराव होळकर !
अमित अग्रवाल यांनी लिहिलेल्‍या ‘स्‍विफ्‍ट हॉर्सेस शार्प स्‍वोर्ड्‍स’ पुस्‍तकातील अंश प्रस्तुत करीत आहोत . . .
भारतीय सैन्‍यासाठी एक अत्‍यंत आनंदाची बातमी ! भारतीय सैन्‍याच्‍या तोफखाना विभागात ‘एम् ७७७ अल्‍ट्रा लाईट हॉवित्‍झर’ तोफ समाविष्‍ट होणार आहे. तिचे कार्य, तांत्रिक माहिती तसेच या तोफेमुळे भारतीय सैन्‍याला होणारा लाभ, याचे विश्‍लेषण . . .
‘राजकारणात हात घालणारा उत्तरप्रदेशचा कुख्यात गुंड अतिक अहमद आणि त्याचा भाऊ अश्रफ हे दोघेही मातीमध्ये मिसळले आहेत, तरीही त्यांचे सहस्रो कोटी रुपयांचे काळे साम्राज्य अद्यापही जिवंत आहे. दहशत आणि भीती यांना पर्यायी शब्द बनलेले अतिक अन् अश्रफ यांच्या केवळ गोष्टी उरल्या आहेत.
‘सनातनचे आश्रम म्‍हणजे हिंदु राष्‍ट्राच्‍या स्‍थापनेसाठी अविरत झटणार्‍या साधकांची आध्‍यात्मिक शाळा ! आगामी पावसाळ्‍याच्‍या दृष्‍टीने आश्रम आणि सेवाकेंद्रे या ठिकाणी पूर्वसिद्धता करण्‍यात येत आहे. आश्रम परिसरातील सर्व साहित्‍य सुस्‍थितीत रहाण्‍याकरता तात्‍पुरत्‍या निवारा शेड बनवायच्‍या आहेत.
गुरुलीला सत्‍संगातून मार्गदर्शन घेणार्‍या रत्नागिरी येथील सौ. दीपा औंधकर यांना पू. (सौ.) मनीषाताईंचे जाणवलेले वैशिष्‍ट्यपूर्ण गुण येथे दिले आहेत.
‘मला उष्‍णतेचा पुष्‍कळ त्रास होत होता. ‘डोळ्‍यांची जळजळ, तळहात आणि तळपाय यांची आग होणे, पित्त (अ‍ॅसिडिटी), शांत झोप न लागणे’ इत्‍यादी त्रासांमुळे माझी सारखी चिडचिड होत होती. मी या लक्षणांसाठी आयुर्वेदीय आणि अ‍ॅलोपॅथीचे औषधोपचार घेत होते; परंतु ती औषधे मला लागू होत नव्‍हती.
‘सच्‍चिदानंद परब्रह्म डॉ. आठवले यांचे सूक्ष्म अस्‍तित्‍व चराचरात सामावले आहे. ‘त्यांचे अस्‍तित्‍व नाही’, असे एकही स्‍थान या जगतात नाही; कारण ते साक्षात् परब्रह्मच आहेत. सारे जग परब्रह्मस्‍वरूप श्री गुरूंच्‍या लयाकार प्रभावळीतच सामावले आहे. आपण सर्व जण त्‍यांच्‍याच चैतन्‍याच्‍या वलयात रहातो.