कधी पाहू गुरुमूर्ती ।

‘१६.१.२०२४ या दिवशी असलेल्या भक्तीसत्संगाच्या वेळी परात्पर गुरुदेवांच्या आठवणीने मनात काहूर माजले. त्या वेळी मला पुढील कविता सुचली. ती कविता गुरूंच्या चरणी अर्पण करतो.’

कैसी वर्णू चित्तवृत्ती ।
कधी पाहू गुरुमूर्ती ।। १ ।।

लयाला जाती तापत्रय ।
लोचनी दिसता मूर्ती दिव्य ।। २ ।।

चित्त होई माझे अधीर ।
पहाण्या ती मूर्ती सुंदर ।। ३ ।।

आठविता क्षण तयासंगती ।
विसरतो मी कायामती ।। ४ ।।

वाटे आता फुटेल ऊर ।
न दिसता मजसी श्रीरूप ।। ५ ।।

प्रार्थितो येरे नारायणा ।
अधीर मी बंध तोडण्या ।। ६ ।।

शिकवण आठवे तयांची ।
दिशादर्शन करी प्रसंगापरी ।। ७ ।।

सनातन धर्म रूपे वसती चराचरी ।
साधकांसी तेची उद्धरती ।। ८ ।।

जयघोष माझ्या मनी जय गुरुदेव ।
दशदिशा उद्घोषती जय गुरुदेव ।। ९ ।।

– श्री. धैवत वाघमारे, सनातन आश्रम, रामनाथी, गोवा. (१६.१.२०२४)