विसरू कशी मी प.पू. डॉक्टर तुम्हासी ।
उठतांनाही तुम्हासी नयनी साधकजन दिसती ।
साधकजनही तुम्हास पहाण्या भावविभोर होती ।
विसरू कशी मी प.पू. डॉक्टर तुम्हासी ॥
उठतांनाही तुम्हासी नयनी साधकजन दिसती ।
साधकजनही तुम्हास पहाण्या भावविभोर होती ।
विसरू कशी मी प.पू. डॉक्टर तुम्हासी ॥
छोट्या बालदीला आतून खरकटे चिकटलेले होते. ते हाताने काढण्यास मला किळस वाटत होती. ‘तेव्हा माझे काहीतरी चुकत आहे’, याची मला जाणीव झाली.
‘काही दिवसांपूर्वी कोरोना महामारीच्या काळात आत्मबळ निर्माण होण्यासाठी विषाणूंपासून रक्षण होण्यासाठी सर्वांना एक नामजप करण्यास सांगितला आहे. त्या संपूर्ण नामजपाचा सुचलेला भावार्थ . . .
मनुष्यावर गुरुकृपा झाली, तर त्याचे जीवन धन्य होते. देवाचा नामजप केल्याने भवसागरातून जीवननौका पार होते.
पू. आजींच्या प्रेमळ स्वभावामुळे त्यांच्यासमोर भारद्वाज पक्षी, चिमण्या इत्यादी पक्षी आणि मुंगूसही अगदी सहजपणे येऊन बसतात. त्यांचे येणे शुभशकुन असल्याचे मला जाणवते.
कुठे कुटुंबाचे किंवा आपल्या जातीबांधवांचे हित पहाणारे संकुचित वृत्तीचे मानव, तर कुठे अनंत कोटी ब्रह्मांडांतील प्राणीमात्रांचे हित सांभाळणारा ईश्वर !- (परात्पर गुरु) डॉ. आठवले
आज्ञापालनापेक्षा प्रीती महत्त्वाची; कारण प्रीतीमुळे आपण दुसर्यांचे आवडीने ऐकतो, तर आज्ञापालनात बर्याचदा नाईलाजाने ऐकावे लागते – (परात्पर गुरु) डॉ. आठवले
सर्वत्र पसरली दहशत जैविक आक्रमणाची ।
मनात दाटली काळजी आप्त-स्वकियांची ॥
डोकेदुखीही प्रचंड वाढली होती. त्या स्थितीतही मी सत्संगाला गेले आणि काही मिनिटांतच नकळत अनाहतचक्र अन् आज्ञाचक्र यांवर न्यास करू लागले. त्या वेळी मला परात्पर गुरुदेवांचे अस्तित्व जाणवू लागले.
ठाणे येथील जिज्ञासूंना ऑनलाईन नामजप सत्संग पुष्कळ आवडले. दळणवळण बंदी उठल्यानंतरही सत्संग चालू ठेवण्याविषयी त्यांनी आवर्जून सांगितले. त्यांपैकी काही जणांचे अभिप्राय २३ जानेवारी या दिवशी पाहिले. आज उर्वरित भाग …