‘सिंहासनावर बसलेला एकदंत, शूर्पकर्ण, गजवक्र (हत्तीप्रमाणे मुख असलेला), लंबोदर, हातात पाश, अंकुश, रद म्हणजे (तुटलेला दात) आणि वरदकर (आशीर्वाद देणारा), रक्तवास म्हणजे लाल वस्त्र धारण केलेला, लाल फुलांनी सजवलेला गणपति हवा.
आरती, पूजा यांमुळे वातावरण भक्तीमय झाले होते. सांगली, मिरज आणि कुपवाड महापालिकेच्या वतीने सांगली येथील कर्मवीर भाऊराव पाटील चौक अणि मिरज येथील सराफ कट्टा ते लक्ष्मी मार्केटपर्यंत श्री गणेशमूर्ती विक्रेत्यांची दुकाने थाटली होती.
भारतभरात हिंदूंच्‍या धार्मिक मिरवणुकांवर मागील वर्षानुवर्षे दगडफेक केली जाते. असे असतांना धर्मांधांवर वचक बसवण्‍यासाठी सरकार युद्धपातळीवर प्रयत्न का करत नाही ?
एखाद्या मुसलमान अभिनेत्री घरी श्री गणेशाची मूर्ती स्‍थापन केली, तर ते चुकीचे, हाच धर्मांध मुसलमानांचा ‘सर्वधर्मसमभाव’ आहे, हे लक्षात घ्‍या !
यंदाच्या गणेशोत्सवात राष्ट्र आणि धर्म प्रेमी यांनी हिंदूशक्तीचा विधायक कार्यासाठी वापर करून हिंदु राष्ट्राचा प्रसार सर्वदूर पोचवावा !
‘गणेशोत्सवातील अपप्रकार दूर करून आदर्श गणेशोत्सव कसा साजरा करावा ? आदर्श मिरवणूक कशी काढावी ? मूर्तीदान का करू नये ? कृत्रिम तलावाऐवजी वहात्या पाण्यात मूर्तीचे विसर्जन का करावे ?’, या संदर्भात समितीचे कार्यकर्ते सर्वत्र प्रबोधनात्मक मोहीम राबवत आहेत.
या प्रसंगी ‘श्री विघ्नहर गणपति देवस्थान ट्रस्ट’चे अध्यक्ष श्री. बाळकृष्ण कवडे, विश्वस्त आणि ग्रामस्थ मोठ्या संख्येने उपस्थित होते.
अनेक ठिकाणी ढोल-ताशा पथकांच्या निनादातून झालेली नव्या तालाची ‘आवर्तने’, बँडपथकातील कलाकारांनी वाजवलेल्या भक्तिगीताच्या मधूर सुरावटी, नगारावादनासह सनई-चौघड्यांचे मंजूळ सूर, ‘मंगलमूर्ती मोरया’चा जयघोष, पारंपरिक पेहरावातील कार्यकर्त्यांचा उत्साह अवर्णनीय होता.
गणेशोत्सव मिरवणुकीतून परत आल्यावर लोकमान्य टिळक यांच्या संपादकीय लेखामुळे स्वातंत्र्यचळवळीत एक अध्याय चालू झाला आणि त्यातून स्वातंत्र्य चळवळीचे अनेक उपक्रम उभे राहिले.
सार्वजनिक गणेशोत्सवाचे पावित्र्य राखता येत असेल आणि त्यामागील प्रयोजन लक्षात आले असेल, तरच सार्वजनिक गणेशोत्सव साजरा करा. तो यथोचितपणे साजरा करणे जमत नसेल, तर बंद करा !