‘पाखडण्याच्या प्रक्रियेतून सूक्ष्म स्तरावर धान्याचे पूर्ण शुद्धीकरण होत नसल्याने पूर्वी असे धान्य धुऊन ते वाळवून जात्यात दळण्याची पद्धत होती.

बाहेरचे पदार्थ खाल्ल्याने वाईट शक्ती खाण्यातून आक्रमण करू शकतात. हे आक्रमण वा त्रास होऊ नये; म्हणून बाहेर खातांना ते पदार्थ ईश्‍वराला अर्पण करून आणि प्रार्थना अन् नामजप करत खावेत.

इतर धान्यांच्या तुलनेत तांदळात सर्वाधिक सात्त्विकता आहे. तसेच तांदूळ हे लवकर पोट भरण्याचे साधन असल्याने जेवणात भात किंवा तांदळाची भाकरी नसल्यास बहिर्मुखता असलेल्या जिवांनाही अन्नग्रहणातील उणीव जाणवते.