‘परात्पर गुरुदेवांच्या कृपेमुळे साधनारत रहाता आले’, या कृतज्ञतेच्या भावाने सुचलेली कविता !

‘परात्पर गुरुदेवांच्या कृपेमुळेच मी आजपर्यंत या खडतर जीवनात साधनारत राहिलो’, ही जाणीव माझ्या मनात जागृत झाली. त्या वेळी गुरुदेवांना आळवण्याचा प्रयत्न केला असता ही शब्दसुमने मनःपटलावर उमटली. ही शब्दसुमने गुरुदेवांच्या चरणी अर्पण करत आहे. 

सच्चिदानंद परब्रह्म डॉ. आठवले

देवा, तुजवीण आमचे सारे जीवन व्यर्थ आहे रे ।

गुरुदेवा, स्थुलातून तुम्ही लळा लावला मजला ।
तुम्ही सच्चिदानंद होऊन आता सूक्ष्मतम झाला ।। १ ।।

घोर कलियुगात तुम्ही लुळ्या-पांगळ्यांना सोबत घेतले ।
स्वप्न हिंदु राष्ट्राचे देऊन आम्हास कार्यप्रवण केले ।। २ ।।

श्री. अविनाश जाधव

देवा (टीप), तू आहेस; म्हणूनी साधनेची संधी मज लाभली ।
तुझ्या छत्रछायेखाली श्वास घेण्याची संधी मज मिळाली ।। ३ ।।

देवा, तू जी शिकवण आणि निर्मळ प्रेम आम्हाला दिलेस ।
या अवनीवरी ही प्रीतीमय शिकवण अन्य कोणी नाही दिली ।। ४ ।।

देवा, तुजवीण आमचे सारे जीवन व्यर्थ आहे रे ।
यापुढे ‘तू जिथे, तिथे आम्ही’ असे रूढ होऊ दे रे ।। ५ ।।

टीप : परात्पर गुरु डॉ. आठवले

– श्री. अविनाश जाधव (वर्ष २०२४ मधील आध्यात्मिक पातळी ६२ टक्के, वय ४५ वर्षे), सनातन आश्रम, रामनाथी, गोवा.

  • सूक्ष्म : व्यक्तीचे स्थूल म्हणजे प्रत्यक्ष दिसणारे अवयव नाक, कान, डोळे, जीभ आणि त्वचा ही पंचज्ञानेंद्रिये आहेत. ही पंचज्ञानेंद्रिये, मन आणि बुद्धी यांच्या पलीकडील म्हणजे ‘सूक्ष्म’. साधनेत प्रगती केलेल्या काही व्यक्तींना या ‘सूक्ष्म’ संवेदना जाणवतात. या ‘सूक्ष्मा’च्या ज्ञानाविषयी विविध धर्मग्रंथांत उल्लेख आहेत.
  • येथे प्रसिद्ध करण्यात आलेल्या अनुभूती या ‘भाव तेथे देव’ या उक्तीनुसार साधकांच्या वैयक्तिक अनुभूती आहेत. त्या सरसकट सर्वांनाच येतील असे नाही. – संपादक