परात्‍पर गुरु डॉ. आठवले यांच्या जन्‍मोत्‍सवानिमित्त साधकांना इंग्रजी भाषेत केलेल्‍या मार्गदर्शनाची ध्‍वनीचित्र-चकती दाखवण्‍यात आली. त्या संदर्भात पू. वामन आणि श्रीसत्‌शक्‍ति (सौ.) बिंदा नीलेश सिंगबाळ यांच्‍यात झालेले संभाषण पुढे दिले आहे.
सद़्‍गुरु सत्‍यवान कदम यांची सिंधुदुर्ग जिल्‍ह्यातील साधकांच्‍या लक्षात आलेली गुणवैशिष्‍ट्ये येथे दिली आहेत.
पू. आजींच्‍या त्रासाची तीव्रता न्‍यून होत होती. आता पू. आजी बर्‍या होऊन पूर्वीप्रमाणे बोलू आणि चालू शकत आहेत. या प्रसंगात आम्‍ही जे अनुभवले ते अद़्‍भुत आणि दैवी आहे.
पू. संकेतदादा विकलांग असल्यामुळे पूर्वी काही कामानिमित्त आम्हा दोघांना (मी आणि माझे यजमान यांना) कुठे बाहेर जायचे असेल, तर पू. संकेतदादा यांना न सांगता किंवा त्यांच्या झोपेच्या वेळा पाहून आम्हाला जावे लागत असे.
पू. नीलेशदादा सद्गुरु पदावर आरूढ होण्याविषयी वाराणसी आश्रमातील साधकांना मिळालेल्या पूर्वसूचना, त्या वेळी आश्रमातील वातावरणात जाणवलेले पालट अन् आलेल्या अनुभूती पुढे दिल्या आहेत.
‘कोल्हापूर सेवाकेंद्रातील साधकांना श्री गुरूंनी दिलेली एक अमूल्य देणगी, म्हणजे सनातनचे २६ वे संत पू. भाऊ (सदाशिव) परब ! त्यांचे वय ८२ वर्षे असूनही त्यांचा ‘ज्ञानशक्ती प्रसार अभियाना’तील सहभाग आणि त्यासाठी त्यांनी साधकांकडून करवून घेतलेले प्रयत्न कौतुकास्पद आहेत.
कु. श्रिया अनिरुद्ध राजंदेकर (वय ११ वर्षे, आध्यात्मिक पातळी ६६ टक्के) आणि सनातनचे दुसरे बालसंत पू. वामन अनिरुद्ध रांजदेकर या बहीण-भावंडामध्ये आध्यात्मिक स्तरावर झालेला संवाद !
‘आश्रम म्हणजे आश्रमातील केवळ ४ भिंती नव्हेत, तर आश्रम म्हणजे आश्रमात रहाणारे साधक आणि आश्रमातील प्रत्येक वस्तू !’ सद्गुरु दादांनी हे स्वतःच्या आचरणातून आम्हाला शिकवले.
‘पू. वटकरकाकांमध्ये साधकांविषयी पुष्कळ प्रेमभाव आहे. ते लहानांपासून वयस्कर साधकांपर्यंत सर्वांची विचारपूस करतात. एखादा साधक अबोल असेल, तर त्याला बोलायला प्रवृत्त करण्यासाठी पू. काका स्वतःहून त्याच्याशी बोलतात. त्याला साधनेविषयी दृष्टीकोन देतात. ते अन्य साधकांनाही त्या साधकाशी बोलायला सांगतात.
यस्कर साधिका वयोमानानुसार समष्टी साधना करू शकत नाहीत. ‘त्यांनी कशा प्रकारे साधना करून संतपद गाठले आहे ?’, याविषयी विचार केला असता सच्चिदानंद परब्रह्म गुरुदेवांच्या (सच्चिदानंद परब्रह्म डॉ. आठवले यांच्या) कृपेने पुढील सूत्रे माझ्या लक्षात आली.