रामायणाचार्य ह.भ.प. तुळशीराम महाराज पोखरकर आणि सनातन संस्था यांचे स्नेहाचे संबंध होते. महाराजांनी सनातन संस्थेच्या रामनाथी, फोंडा, गोवा येथील आश्रमास भेट दिली होती. ‘सनातन संस्थेचे संस्थापक परात्पर गुरु (डॉ.) जयंत आठवले हे साक्षात ‘श्रीकृष्ण’ आहेत’, असाच त्यांचा भाव होता.
भारताने नेहमीच विश्वकल्याणाची भूमिका घेतली आहे. तमिळी हिंदूंची हत्या करणार्‍या श्रीलंकेत खाण्यासाठी अन्न नाही, अशी स्थिती आहे. भारताचा तिरस्कार करणार्‍या पाकिस्तानची स्थिती काय आहे, हे आपण पहात आहोत.
ते तीर्थयात्रा करून पैठणला परतले. त्यानंतर त्यांनी सर्व आयुष्य परोपकार करण्यात व्यतीत केले. त्यांनी ‘एकनाथी भागवत, भावार्थ रामायण, चतुःश्लोकी भागवत’ इत्यादी अनेक ग्रंथांचे लेखन केले. ते श्रीकृष्णस्वरूपाचे ध्यान करत परमानंदात निमग्न होऊन पैठण येथेच समाधीस्त झाले.
नाभीकमळ हे विष्णुतत्त्व आहे आणि आदिशक्ती कमळातूनच निर्माण झाली आहे. विष्णूच्या नाभीतूनच कमळ वर येते; म्हणून कमळातून ‘ॐ’कार करायचा असतो.
विदेही, म्हणजे निर्विकल्प. त्याला कसलाच विकल्प नाही आणि शरीरच नाही. तो शरीर सोडून निराकार तत्त्वाकडे जातो, म्हणजे निर्विकाराकडे जातो.
कलियुगांतर्गत कलियुग संपणार असून आता कलियुगांतर्गत सत्ययुग येणार आहे. अधर्माची परिसीमा गाठणार्‍या मनुष्याने स्वतःच्या विनाशाचा मार्ग स्वत:च आखून ठेवला आहे. अधर्माचा नाश होण्यासाठी कोणते तरी महाभारत घडतेच…
