‘२५ नोव्हेंबरच्या दुसऱ्या भागात श्री. प्रदीप चिटणीस यांची ‘महर्षि अध्यात्म विश्‍वविद्यालया’तील साधिकांशी ओळख, रामनाथी आश्रमाला भेट आणि त्यांनी केलेल्या संगीताच्या प्रयोगांचा साधकांवर झालेला परिणाम पहिला, आज अंतिम भाग पाहूया.
भाव म्हणजे केवळ भावच असतो । त्यात कुठेही बुद्धीचा अडथळा नसतो ॥
‘हे का आणि ते कसे ?’, असे भावात नसते ।
भावात केवळ देवाची प्रीती अनुभवायची असते ॥
भावप्रयोग घेत असतांना ‘परात्पर गुरु डॉ. आठवले माझ्याकडे पहात आहेत’, असे मला वाटले. त्यानंतर माझ्या मनावरील ताण न्यून झाला. त्या वेळी ‘प्रत्येक भाववृद्धी सत्संग हा परात्पर गुरु डॉक्टरांचा सत्संग आहे.
‘भाववृद्धी सत्संगाच्या माध्यमातून भगवंताने सत्संगात सर्व साधकांना अमूल्य भेट दिली ती, म्हणजे भावदृष्टी ! त्यानुसार प्रत्येक व्यक्ती, वस्तू आणि चराचर सृष्टी यांकडे पहाण्याचे ध्येय भावसत्संगातून सर्वांना दिले होते. त्यानुसार साधकांनी केलेले प्रयत्न येथे दिले आहेत.
प.पू. दास महाराज आणि रामपूर (कर्नाटक) येथील कीर्तनकार श्री. सदानंद भस्मे महाराज यांच्यात भ्रमणभाषद्वारे झालेले वैशिष्ट्यपूर्ण संभाषण पुढे दिले आहे.
श्री. भस्मे महाराज यांनी परात्पर गुरु डॉ. आठवले यांच्याविषयी काढलेले गौरवोद्गार ! परात्पर गुरु डॉ. आठवले स्वयं श्रीरामच आहेत आणि तेच सर्व समस्यांचे निराकरण करू शकतात. त्यांच्या चरणी कोटी कोटी प्रणाम !
आम्ही काही साधक श्री. जोशीआजोबा यांच्याकडे ‘सुजोक’ उपचारपद्धतीचे प्रशिक्षण घेण्यासाठी गेलो होतो. त्या वेळी त्यांची लक्षात आलेली गुणवैशिष्ट्ये येथे देत आहोत.
२४ नोव्हेंबर या दिवशी श्री. प्रदीप चिटणीस यांचा संगीत साधनेला झालेला आरंभ आणि संगीत साधनेत त्यांना लाभलेले गुरूंचे अनमोल मार्गदर्शन, यांविषयीची सूत्रे पाहिली. आज आपण त्यापुढील सूत्रे पाहूया.
सद्गुरु राजेंद्रदादांच्या मार्गदर्शनाप्रमाणे, ‘‘मनमोकळेपणाने बोलले पाहिजे आणि चूक झाल्यास क्षमा मागितली पाहिजे.’’ कृती केल्यावर मला त्याचा मला लाभ होत आहे.
‘त्यांच्या खोलीत चैतन्याचा अफाट स्रोत आहे’ आणि ‘त्या चैतन्याच्या बळावरच आपल्यातील स्वभावदोष आणि अहं यांवर मात करता येईल’, असे वाटते.