‘साधना’ या विषयावरील शिबिरामध्ये सहभागी झालेल्या शिबिरार्थींचे मनोगत !

रामनाथी (गोवा) येथील सनातन आश्रमात झालेल्या साधना शिबिरामध्ये सहभागी झालेल्या शिबिरार्थींना जाणवलेली आणि शिकायला मिळालेली सूत्रे पुढे दिली आहेत.

१. आश्रमात आल्यावर माहेरी आल्यासारखे वाटणे

‘आश्रमात आल्यावर मला माहेरी आल्यासारखे वाटले. येथे पुष्कळ प्रेम मिळाले. मला आश्रमातून जावेसे वाटत नाही. ‘येथील साधकांमध्ये असलेला सेवाभाव माझ्यातही रुजावा’, अशी मी प्रार्थना करतो.’

– श्री. रामदास चौधरी

२. निरपेक्ष आणि शरणागतभावाने साधना करून साधकांनी फलकावर लिहिलेल्या स्वतःच्या चुका पाहून तसे प्रयत्न करावेसे वाटणे

‘आश्रम पहातांना निरपेक्ष आणि शरणागतभावाने साधना करणारे साधक पाहून माझ्यातील लीनता वाढली. ‘मलाही अशी सेवा करता येईल का ?’, असा विचार माझ्या मनात सतत येत होता. साधकांनी फलकावर लिहिलेल्या चुका पाहून ‘आपणही असे प्रयत्न करावेत’, असे मला वाटले. ‘साधना करून सूक्ष्म जगताविषयीचे ज्ञान आपल्यालाही अवगत व्हावे’, असा विचार माझ्या मनात आला.’

– सौ. मनीषा भुजबळ, घाटकोपर, मुंबई.

३. आश्रमात विविध गोष्टी शिकायला मिळून हिंदु राष्ट्राचे प्रतिरूप पहाता येणे

अ. ‘आश्रमात येताच शांती आणि चैतन्य यांनी माझे मन आनंदी होऊन निर्विचार झाले.

आ. पुढे येणार्‍या हिंदु राष्ट्राचे प्रतिरूप सनातन आश्रमात पहायला मिळते. ‘आम्ही भारतीय असून हिंदु आहोत’, याविषयी मला लहानपणापासून गर्व आहे. येथे आल्यावर हिंदु धर्मासाठी एवढ्या मोठ्या प्रमाणात चालू असलेले कार्य पाहून मी मनोमन नमस्कार केला. ‘हे कार्य माझ्याकडून होण्यासाठी देवाने मला प्रेरणा द्यावी’, अशी मी प्रार्थना करते.

इ. ‘मोक्ष कसा मिळवायचा आणि त्यासाठी काय करायचे ?’, हे मला ठाऊक नव्हते. त्याचे उत्तर मला येथे मिळाले.

ई. ‘अनिष्ट शक्ती काही करू शकतात’, यावर पूर्वी माझा मुळीच विश्वास नव्हता. शिबिरात याविषयीही पुष्कळ ज्ञान मिळाले. आश्रमात जे शिकले, ते मी आचरणात आणण्याचा प्रयत्न करीन.

उ. आश्रम एक परिपूर्ण व्यवस्था आहे. ‘रामनाथी आश्रमात येऊन पूर्ण ऊर्जा घेऊन राष्ट्र आणि धर्म यांचे कार्य स्वतः केले पाहिजे अन् या कार्यात दुसर्‍यांनाही जोडले पाहिजे अन् प्रेरणा दिली पाहिजे’, हे मला जाणवले. हे कार्य मलाही करायचे आहे.’

– सौ. मीरा मिश्रा, कल्याण, ठाणे.